도구

도구

라틴어 문장 검색

Tandem, cognita et inventa ipsius pura devotione et animi intentione, fide utrinque confoederatis, decretum est [0691B] primum ex consilio regis et suorum principum regem Jerusalem remancre;
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER XI 70:6)
Patriarcha autem adhuc vivens, licet aegrotus, videns populi devotionem et constantiam erga Baldewinum, quantulumcunque renitentem, et divitias Rohas sibi sufficere protestantem, ipse assensum benigne attribuens, [0713C] in regem et dominum Jerusalem unxit et consecravit.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER XII 60:5)
hoc sanctitatem firmat, castitatem roborat, dignitatem exhoruat;
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER I 38:4)
Si adversarii tui, te velle reconciliationem, crederent, cum magna devotione illam a te postularent.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 275:2)
Postea conventu Christianorum de die in diem comminuto, aliis redeuntibus navigio, aliis per diversas [0625D] regiones in reditu suo dispersis, Conradus, stabularius imperatoris Romanorum, Albertus de Blandraz, Stephanus Blesensis, Stephanus princeps Burgundiae, Otho cognomine Altaspata, Arpinus de Buduordis, Hugo de Falckenberg, Hugo de Lezenais, Baldewinus de Hestrut, Gutmanus de Brussela, Rudolfus de castello Alos, quod est in Flandria, Hugo de Botuns, Gerbodo de castello Wintine, Rotgerus de Roscit, et caeteri quamplurimi nobiles et egregii viri, qui ad sanctum Pascha celebrandum tunc de universis locis convenerant, et in omni devotione ac charitatis plenitudine feliciter sanctum tempus celebraverant, in civitate Jerusalem cum rege remanserunt.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER IX 2:1)
Qui, cum audivisset illorum devotionem atque circa illorum excessumpoenitentiam et cordis contritionem atque peccati confessionem, responditdicens:
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 299:1)
Et ita prostrati ad pedes Melibei et dominæPrudentiæ cadentes, cum summa devotione ab eis indulgentiam postulaverunt.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 305:5)
Orate Deum, fratres, ut, ministerio sue sanctitatis, per me, servum suum inutilem atque indignum, ministret vobis hodie aliquidutilitatis.
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo I 1:2)
Secunda causa est spiritualis reffectio, quam hic a fratribuscum devotione suscipere consuevimus.
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo I 2:5)
Rogate Deum, fratres, ut ministerio sue sanctitatis, tribuat mihi, servo suo inutili, dicere inter vos hodie aliquid utilitatis.
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo IV 1:4)
Et ideo quasi propheta praevidens se cum sanctis, et qui pro devotione animas suas in Christo deposuerunt, futurum, laetatur;
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 3장 2:11)
Quoties inimicus cordi nostro conatur inserere, quo nos reflectat a sanctitatis proposito et piis votis!
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 6장 3:2)
Non timeamus igitur recipi ab hominibus, non vereamur illum debitum omnibus finem, in quo Esdras remunerationem suae devotionis invenit, dicente ei Domino:
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 11장 4:1)
ubi justitia, ibi sanctitas, hoc est, Abel qui adhaeret Deo.
(성 암브로시우스, 카인과 아벨에 대하여, 1권, 3장 2:21)
His enim tribus Dominus Jesus devotionis humanae officia definivit dicens:
(성 암브로시우스, 카인과 아벨에 대하여, 1권, 6장 2:8)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION