라틴어 문장 검색

sed Flāvius 'impudēns es, Decime,' inquit 'et asinus; litterās nōn rēctē scrībis.'
하지만 Flavius는 말한다. '너는 염치가 없다, Decimus. 또 멍청하고; 글자들을 틀리게 쓴다' (옥스포드 라틴 코스 1권, The school of Flavius29)
omnēs versūs Graecōs rēctē recitābant.
그들은 그리스어로 된 모든 구절 바르게 읊고 있었다. (옥스포드 라틴 코스 2권, Lūdus Oribiliī44)
Vade cito in occursum eius et dic ei: Rectene agitur circa te et circa virum tuum et circa filium tuum? ". Quae respondit: " Recte ".
얼른 뛰어가서 맞이하여라. 그리고 ‘부인은 평안하십니까? 바깥어른도 평안하시고 아이도 평안합니까?’ 하고 물어보아라.” 그러자 여자가 “평안합니다.” 하고 대답하였다. (불가타 성경, 열왕기 하권, 4장26)
Si hunc preiuditio, quod non arbitror, gravaveritis, etiamsi recte, multos vos offensuros sciatis et non deesse plurimos qui eum defendere velint, presertim cum in presenti scripto nulla videamus que aliquid obtineant aperte calumpnie;
(피에르 아벨라르, Abaelardi ad amicum suum consolataria epistola, DE LIBRO THEOLOGIE SUE ET PERSECUTIONE QUAM INDE SUSTINUIT A CONDISCIPULIS 5:4)
Ad quam nimirum calumpniam hic eos error plurimum induxit, quod inter Paraclitum et Spiritum Paraclitum nichil referre crederent, cum ipsa quoque Trinitas et quelibet in Trinitate persona, sicut Deus vel adiutor dicitur, ita et Paraclitus, id est consolator, recte noncupetur, iuxta illud Apostoli:
(피에르 아벨라르, Abaelardi ad amicum suum consolataria epistola, DE PERSECUTIONE ABBATIS SUI ET FRATRUM IN EUM 8:1)
unde et ei de omnibus recte dicitur:
(피에르 아벨라르, Abaelardi ad amicum suum consolataria epistola, DE INFAMATIONE TURPITUDINIS 8:21)
Non ob aliud sunt haeretici, nisi quod, Scripturas canonicas non recte intelligentes, suas falsas opiniones, contra earum veritatem pertinaciter asserunt.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Prologus 2:46)
sed non, ut dictum est, finis, id est saperior et suprema causa, quae Deus est. Hoc ipsum quippe quod pro nobis gerimus, si recte agamus, propter Deum fecimus, cui hoc placere credimus, et ejus dilectio nostra causa est, ut nos quoque propter ipsum, non eum propter nos diligamus.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 1:27)
Recte autem vocabulo Domini usus est propheta ad potentiam designandam, quia dominorum est praeesse.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 22:20)
Cum itaque mundus, juxta philosophos, universa concludat, ut nil extra ipsum divinitus disponendum relinquatur, recte anima mundi sicut et anima hominis dicta est, cum universa vis animae in eo consummetur:
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 49:12)
Quomodo sapienter prophetae ad instar brutorum animalium, quid dicerent ignorab:
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 18:20)
Quod recte Gregorius attendens in prologo Moralium, ait:
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 36:21)
de quibus recte Apostolus admonet dicens:
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 37:12)
Cum itaque homo vocem invenerit ad manifestandos intellectus suos, Deum autem minime intelligere sufficiat, recte illud ineffabile bonum effari nomine non est ausus.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 39:1)
Sin autem intelligatur ut dicatur divinitas ipsius vel ejus, sicut Dei invisibilia ipsius vel virtus ejus, recte quoque cum dicitur divinitas ipsius, id est ipse Deus cujus sunt illa invisibilia, et illa virtus, Deus Pater intelligitur.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 44:14)

SEARCH

MENU NAVIGATION