라틴어 문장 검색

At ego, cum omne genus ruris, nisi diligenti cura sciteque exerceatur, fructuosum esse non posse iudicem, tum vel maxime vineas.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 4권, 3장 4:1)
Id ut scite fiat, meminerit alligator ne torqueat sarmentum sed tantum innexum devinciat;
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 4권, 26장 4:1)
ludicro Iuvenalium sub Nerone velut ex necessitate, mox sponte mimos actitavit, scite magis quam probe.
(코르넬리우스 타키투스, 역사, LIBER III, 62장8)
Illi, qui in urbibus publicis muneribus degunt, siderum motus scite spectare dicuntur et futura praedicere.
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 8권, 9장 38:1)
"Comica nonne vides ipsum reprehendere verba, tum quia femineo resonant ut trita labello, tum quia Castalias, pudet acceptare sorores?"
(단테 알리기에리, DANTES ALAGHERI IOHANNI DE VIRGILIO 1:34)
Et hinc consueverunt dictatores quidam in suis salutationibus dicere loco salutis, 'tragicum principium, et comicum finem'. 30.
(단테 알리기에리, Epistolae 101:8)
sicut vult Oratius in sua Poetria, ubi licentiat aliquando comicos ut tragedos loqui, et sic e converso:
(단테 알리기에리, Epistolae 101:12)
"Scite Crisippus, ut multa:
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 21:45)
5. Deinde in hiis que dicenda occurrunt debemus discretione potiri, utrum tragice, sive comice, sive elegiace sint canenda.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 48:1)
Si vero comice, tunc quandoque mediocre quandoque humile vulgare sumatur;
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 49:2)
Quod autem dicimus ‘tragica coniugatio’ est quia, cum comice fiat hec coniugatio, cantilenam vocamus per diminutionem:
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 128:1)
Davus sis comicus atquestes capite obstipo, multum similis metuenti.
(호라티우스의 풍자, 2권, 05장63)
Nec mirum hoc figulum sensisse de vasculo, quod ipse fabricatus est, cum etiam comicus cuius finis est humanos mores nosse atque describere, dixit:
(히에로니무스, 편지들, Ad Furiam De Viduitate Seruanda 6:21)
ceteri qui adestis eminentiores estis ad studia virtutum quam ut poetis comicis et Alcibiadi, qui tantum fuit fortis ad crimina, aliisque quibus frequens illud convivium fuit vos quisquam aestimet conparandos.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, I. 3:2)
et iam primum animadverto duos quos eloquentissimos antiqua aetas tulit, comicum Plautum et oratorem Tullium, eos ambos etiam ad iocorum venustatem ceteris praestitisse.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, I. 10:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION