라틴어 문장 검색

Si quando leporem mittis mihi, Gellia, dicis:
(마르티알리스, 에피그램집, 5권, XXIX1)
' Si non derides, si verum, lux mea, narras, Edisti numquam, Gellia, tu leporem.
(마르티알리스, 에피그램집, 5권, XXIX3)
Cum mittis turdumve mihi quadramve placentae, Sive femur leporis, sive quid his simile est, Buccellas misisse tuas te, Pontia, dicis.
(마르티알리스, 에피그램집, 6권, LXXV1)
Sumen, aprum, leporem, boletos, ostrea, mullos Mittis:
(마르티알리스, 에피그램집, 7권, LXXVIII2)
Venator leporem, colonus haedum, Piscator ferat aequorum rapinas.
(마르티알리스, 에피그램집, 10권, LXXXVII10)
Parcius utaris, moneo, rapiente veredo, Prisce, nec in lepores tam violentus eas.
(마르티알리스, 에피그램집, 12권, XIV1)
saepius illis, Prisce, datum est equitem rumpere, quam leporem.
(마르티알리스, 에피그램집, 12권, XIV8)
Mullorum leporumque et suminis exitus hic est, Sulphureusque color carnificesque pedes.
(마르티알리스, 에피그램집, 12권, XLVIII5)
Non sibi, sed domino venatur vertragus acer, Inlaesum leporem qui tibi dente feret.
(마르티알리스, 에피그램집, 14권, CC Canis vertragus1)
honos cum secundum artem dicamus honor arbor lepor, plerumque poetae r in s mutant causa metri;
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM PRIMVM COMMENTARIVS., commline 2535)
qualis ubi aut leporem pro 'qualiter'.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM NONVM COMMENTARIVS., commline 5601)
auritosque seqvi lepores id est maiores habentes aures.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 1권, commline 3081)
"Proinde Socrates scurra Atticus viderit, nihil se scire confessus, testimonio licet fallacissimi daemonis gloriosus, Arcesilas quoque et Carneades et Pyrrho et omnis Academicorum multitudo deliberet."
(미누쿠이우스 펠릭스, 마르쿠스, 옥타비우스, 38장 1:12)
Zeno quidem non eos solum qui tum erant, Apollodorum Sillim ceteros, figebat maledictis, sed Socraten ipsum parentem philosophiae Latino verbo utens scurram Atticum fuisse dicebat, Chrysippum numquam nisi Chrysippam vocabat.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, LIBER PRIMUS 93:7)
" Temporis igitur ratio et ipsius dicacitatis moderatio et temperantia et raritas dictorum distinguent oratorem a scurra, et quod nos cum causa dicimus, non ut ridiculi videamur, sed ut proficiamus aliquid, illi totum diem et sine causa.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 247:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION