라틴어 문장 검색

multisque rebus inflammantur tales animi qui corporibus non inhaerent, ut ei qui sono quodam vocum et Phrygiis cantibus incitantur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. William Armistead Falconer), Liber Primus 164:2)
Itaque ille perfectus, quem iam dudum nostra indicat oratio, utcumque se adfectum videri et animum audientis moveri volet, ita certum vocis admovebit sonum;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 17장 2:4)
"prima, terebrato per rara foramina buxo ut daret, effeci, tibia longa sonos, vox placuit:"
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 6권452)
nam quae pervincere voces evaluere sonum, referunt quem nostra theatra?
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epistles, 2권, poem 174)
Furibunda virgo, vocis infandae sonum et aure verba indigna materna opprime.
(세네카, 아가멤논 18:2)
respondisse nescio quid perturbato sono et voce confusa;
(세네카, APOCOLOCYNTOSIS DIVI CLAUDII 4:10)
Praefectus autem civitatis Rametis videns populum in tibiis, citharis, musicarumque sonis, ac voce exsultationis jucundari et psallere, tanquam ad epulas omnium deliciarum invitati essent, admiratus est vehementer, et ducem super his sciscitatur, dicens:
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER VI 86:2)
Animum hercle meum, cum illa M. Ciceronis lego, imago quaedam et sonus verberum et vocum et eiulationum circumplectitur;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Decimus, III 9:1)
an iustitiam auctum iri et decurias equitum egregium iudicandi munus expleturos, si fractos sonos et dulcedinem vocum perite audissent?
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER XIV, 20장8)
quippe semper circumiecta nemora petraeque, quantamcumque accepere vocem, multiplicato sono referunt.
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 3권, 10장 2:2)
"testis mihi lectulus et tu, ad quem pervenit lecti sonus et dominae vox."
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura IX36)
Non rupta trementi Verba sono, nec vox antri complere capacis Sufficiens spatium, nulloque horrore comarum Excussae laurus, immotaque culmina templi, Securumque nemus, veritam se credere Phoebo Prodiderant.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 5권 2:37)
cum praesertim omne malum dolore definiat bonum voluptate, haec nostra honesta turpia inrideat dicatque nos in vocibus occupatos inanis sonos fundere, neque quicquam ad nos pertinere nisi quod aut leve aut asperum in corpore sentiatur:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 5권 73:4)
Quid tamen ista fides, quid rari forma coloris, Quid vox mutandis ingeniosa sonis, Quid iuvat, ut datus es, nostrae placuisse puellae?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber secundus, poem 69)
Illa etiam supplex Argo cum bracchia vellet tendere, non habuit, quae bracchia tenderet Argo, et conata queri mugitus edidit ore pertimuitque sonos propriaque exterrita voce est.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 1권 62:8)

SEARCH

MENU NAVIGATION