라틴어 문장 검색

Tum caput Eleis Alpheias extulit undis rorantesque comas a fronte removit ad aures atque ait:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 5권 48:1)
luctibus est Aurora suis intenta, piasque nunc quoque dat lacrimas et toto rorat in orbe.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 55:2)
certatim interea roranti pumice raucas exspectant scatebras et sicco margine pendent, hoc limum iubet inpositum de fonte lavari Christus et infusa vultum splendescere luce.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3229)
in corpore discas rem non corpoream sollers interprete Christo qui Patrem proprium mortali in corpore monstrat, perspice quam varios fundamus ab ore vapores, spiramus quotiens animae sufflabilis auras, nunc flatum tepidum calor exhalatus anhelat, rorantes nebulas udis de faucibus efflans;
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3273)
"at tu per undas emices rorante praepes palmula, donec relictum longior abscondat aspectus solum."
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Passio Sancti Vincenti Martyris.135)
rorantes saxorum apices vidi, optime papa, purpureasque notas vepribus inpositas.
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Ad Valerianum Episcopum de passione Hippolyti Beatissimi Martyris.36)
Haud procul inde citae Mettum in diversa quadrigae distulerant, at tu dictis, Albane, maneres, raptabatque viri mendacis viscera Tullus per silvam, et sparsi rorabant sanguine vepres.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 8권 26:4)
aptat rorantis sanguine cristas telaque trunca viri et bis sex thoraca petitum perfossumque locis clipeumque ex aere sinistrae subligat atque ensem collo suspendit eburnum.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 11권 1:4)
sic perveniemus eo usque, ut stella luminis stilla credatur, cuius etymologiae auctorem clarum sane in litteris nominari in ea parte, qua a me reprehenditur, inhumanum est.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber I 255:2)
Praestitisti, Caesar, civitatem incruentam, et hoc, quod magno animo gloriatus es nullam te toto orbe stillam cruoris humani misisse, eo maius est mirabiliusque, quod nulli umquam citius gladius commissus est.
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 70:1)
tum vapor ipsam corporis arcem flammeus urit multoque genas sanguine tendit, oculique rigent, resonant aures stilla tque niger naris aduncae cruor et venas rumpit hiantes;
(세네카, 오이디푸스 2:48)
summum cacumen rorat expulso sale.
(세네카, 파이드라 15:13)
quin etiam, Polypheme, fera Galatea sub Aetna ad tua rorantis carmina flexit equos:
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 3권, poem 24)
-- qua nebulosa cauo rorat Meuania campo, et lacus aestiuis intepet Vmber aquis, scandentisque Asis consurgit uertice murus, murus ab ingenio notior ille tuo.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 4권, poem 139)
comitataque gressum laeta per impressas rorat Vindemia plantas.
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 146)

SEARCH

MENU NAVIGATION