라틴어 문장 검색

stridunt silvae, saevitque tridenti Spumeus atque imo Nereus ciet aequora fundo.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XIII. 14:3)
Si non aurea sunt iuvenum simulachra per aedes, Lampadas igniferas manibus retinentia dextris, Lumina nocturnis epulis ut subpeditentur, Nec domus argento fulgens auroque renidens, Nec citharam reboant laqueata aurataque templa:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, II. 5:2)
Batavique truces, quos aere recurvo Stridentes acuere tubae:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 5:20)
ingens urbem cingebat Erinnys, Excutiens pronam flagranti vertice pinum, Stridentesque comas:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 6:30)
Titan iam pronus in undas Ibat, et igniferi tantum demerserat orbis, Quantum deesse solet lunae, seu plena futura est, Seu iam plena fuit:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 3권 1:23)
strident oculis ardentibus ignes.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 6권 2:42)
Sed pronum, cum tanta novae sit copia mortis, Emathiis unum campis adtollere corpus, Ut modo defuncti tepidique cadaveris ora Plena voce sonent nec, membris sole perustis, Auribus incertum feralis strideat umbra.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 6권 5:57)
Quod trepidus bubo, quod strix nocturna queruntur, Quod stridunt ululantque ferae, quod sibilat anguis, Exprimit, et planctus illisae cautibus undae;
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 6권 6:30)
Illam non fluctus stridensque rudentibus Eurus Movit, et exsurgens ad summa pericula clamor:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 9권 1:69)
Quam segnis Scythicae strideret arundinis aer.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 9권 8:65)
Coeunt ignes stridentibus undis, Et premitur natura poli.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 9권 9:20)
Hic ebulum stridet, peregrinaque galbana sudant, Et tamarix non laeta comis, Eoaque costus, Et panacea potens, et Thessala centaurea:
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 9권 9:57)
Si quid nostra tuis adicit vexatio rebus, Mane vel a media nocte togatus ero Stridentesque feram flatus aquilonis iniqui Et patiar nimbos excipiamque nives.
(마르티알리스, 에피그램집, 10권, LXXXII1)
Stridentem gelidis hunc Salo tinxit aquis.
(마르티알리스, 에피그램집, 14권, XXXIII Pugio2)
evrusque notusque cardinales quattuor venti sunt, de quibus nunc tres ponit, paulo post unum quem omiserat reddit, ut stridens aquilone procella.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM PRIMVM COMMENTARIVS., commline 851)

SEARCH

MENU NAVIGATION