라틴어 문장 검색

videlicet quia ipsis in re rustica multum callentibus prompta erat et ante oculos paene exposita.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 3권, 17장 3:2)
Quare prudentis est ac maxime callentis vinitoris aestimare ac dispicere quibus locis in annum debeat materias summittere;
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 4권, 27장 4:1)
Tiberius artem quoque callebat qua verba expenderet, tum validus sensibus aut consulto ambiguus.
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER XIII, 3장7)
Mineruam, quam superstitiose colebat, somniauit excedere sacrario negantemque ultra se tueri eum posse, quod exarmata esset a Ioue.
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Domitianus, 15장 3:1)
"Obsistere, circumire, discurrere in cornu, mutare pugnam non duces magis quam milites callent."
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 3권, 2장 13:12)
Cognitum tamen perspectumque habetur, linguam Anglicanam eum penitus calluisse, et in scientiis mathematicis, aliisque id genus, doctissime exstitisse eruditum.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT PRIMUM.13)
Imperare sibi (quod, proculdubio, imperium maximum est,) adeo probe callebat, ut, in irarum aestu maximo, sese comem et urbanum semper praebuerit.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT VICESIMUM PRIMUM.67)
Rebus in arduis semper fere versatus, hominum naturam optime callebat, et rationem optimam proposita assequendi.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT VICESIMUM PRIMUM.82)
quod si, hi viri, forte reputaverint, quam difficile sit, Graecam et Romanam linguas ad amussim callere, quamque multum temporis, in earum studio prosequendo, necessario insumendum sit, et, denique, quam pauci de linguarum earum doctoribus, vere eruditi et doctrina exculti sint, certe scriptori culpam, si qua sit, condonare et ignoscere haud gravabuntur.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, PERORATIO. LECTORI BENEVOLO SALUTEM.20)
Sint pura, casta, simplicia, moderata, non superstitiosa ieiunia.
(히에로니무스, 편지들, Ad Nepotianum Phesbyterum 12:2)
Circeis nata forent an Lucrinum ad saxum Rutupinove edita fundo ostrea callebat primo deprendere morsu, et semel aspecti litus dicebat echini.
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura IV64)
scilicet et risu tremulo concussa cachinnant et lacrimis spargunt rorantibus ora genasque multaque de rerum mixtura dicere callent et sibi proporro quae sint primordia quaerunt;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Secundus 22:2)
Superstitiosum me, Evangele, nec dignum cui credatur existimes volo, nisi utriusque tibi rei fidem ratio adserta monstraverit.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XI. 2:2)
Quae praesens, inquit, locus et tempus exigit ego non calleo:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, I. 4:3)
quae ego calleo nec loco praesenti sunt apta nec tempori.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, I. 4:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION