라틴어 문장 검색

cum ad Gereonium iam hieme impediente constitisset bellum, Neapolitani legati Romam venere.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XXII 392:1)
urbe Romana, atque imperio geratur, aequum censuisse Neapolitanos, quod auri sibi cum ad templorum ornatum, tum ad subsidium fortunae, a maioribus relictum foret, eo iuvare populum Romanum;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XXII 394:1)
gratum sibi patres Romanos populumque facturum, si omnes res Neapolitanorum suas duxissent, dignosque iudicaverint ab quibus donum, animo ac voluntate eorum qui libentes darent quam re maius ampliusque, acciperent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XXII 395:2)
iis sicut Neapolitanis gratiae actae, aurum non acceptum.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XXII 439:3)
ubi fines Neapolitanorum intravit, Numidas partim in insidiis - et pleraeque cavae sunt viae sinusque occulti - quacumque apte poterat disposuit, alios prae se actam praedam ex agris ostentantis obequitare portis iussit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIII 7:1)
Hannibal Capua recepta cum iterum Neapolitanorum animos partim spe, partim metu nequiquam temptasset, in agrum Nolanum exercitum traducit, ut non hostiliter statim, quia non desperabat voluntariam deditionem, ita, si morarentur spem, nihil eorum quae pati aut timere possent praetermissurus.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIII 170:1)
ceterum postquam Neapolim a praefecto Romano teneri accepit - M. Iunius Silanus erat, ab ipsis Neapolitanis accitus - , Neapoli quoque, sicut Nola, omissa petit Nuceriam.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIII 181:1)
triduum ibi moratus Poenus ab omni parte temptato praesidio, deinde, ut nihil procedebat, ad populandum agrum Neapolitanum magis ira quam potiundae urbis spe processit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIV 165:2)
dum haec ad Beneventum geruntur, Hannibal depopulatus agrum Neapolitanum ad Nolam castra movet.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIV 211:1)
qui enim magis Zmyrnaei Lampsacenique Graeci sunt quam Neapolitani et Regini et Tarentini, a quibus stipendium, a quibus naves ex foedere exigitis?
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXV 177:1)
ab Reginis et Neapolitanis et Tarentinis, ex quo in nostram venerunt potestatem, uno et perpetuo tenore iuris, semper usurpato, numquam intermisso, quae ex foedere debent exigimus.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXV 182:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION