라틴어 문장 검색

ita confusa est oratio, ita perturbata, nihil ut sit primum, nihil ut secundum, tantaque insolentia ac turba verborum, ut oratio, quae lumen adhibere rebus debet, ea obscuritatem et tenebras adferat atque ut quodam modo ipsi sibi in dicendo obstrepere videantur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 50:3)
ast inpiorum caecitas, os oblitum noctis situ nigrante sub velamine obducta, clarum non videt, Aegyptiae plagae in modum, quae, cum tenebris barbaros damnaret, Hebraeis diem sudo exhibebat lumine.
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Hymnus in honorem Passionis Laurentii Beatissimi Martyris.122)
Nam qui furtiuo lapsu quasi nesciat ignis A superis rorem descendere, sompniat ille Philosophus, racione caret falsumque prophetat, Occia sectatur, nubes et inania captat, In scirpo nodum querens, in lumine fumum, In piano scrupulum fingens, in luce tenebras.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUINTUS 18:12)
tenebras autem resolvit propter iubar, quod sola possidens aliquod efficit lumen.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM OCTAVVM COMMENTARIVS., commline 5912)
et postquam tenebrae incedebant, quantum iuxta nemoris et circumiecta tecta consonare cantu et luminibus clarescere.
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER XV, 37장8)
ut lumina non inter umbras, quemadmodum Cicero dicit, sed plane in tenebris clariora sunt.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 179:2)
Quod superest, quoniam magni per caerula mundi qua fieri quicquid posset ratione resolvi, solis uti varios cursus lunaeque meatus noscere possemus quae vis et causa cieret, quove modo [possent] offecto lumine obire et neque opinantis tenebris obducere terras, cum quasi conivent et aperto lumine rursum omnia convisunt clara loca candida luce, nunc redeo ad mundi novitatem et mollia terrae arva, novo fetu quid primum in luminis oras tollere et incertis crerint committere ventis.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 29:1)
Impia iam merita scrutatus lumina dextra merserat aeterna damnatum nocte pudorem Oedipodes longaque animam sub morte tenebat, illum indulgentem tenebris imaeque recessu sedis inaspectos caelo radiisque penates servantem tamen adsiduis circumvolat alis saeva dies animi, scelerumque in pectore Dirae, tunc vacuos orbes, crudum ac miserabile vitae supplicium, ostentat caelo manibusque cruentis pulsat inane solum saevaque ita voce precatur:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 1권11)
neque rursus tamquam sine lumine eam fuisse cognoscas, et quibusdam tenebris occultam, sed diurno candore fulgentem exspectasse usque ad occasum diei, et sic ad eum regressam, apud quem etiam vesperi tenebras habere non posset.
(성 암브로시우스, 노아와 방주에 대하여, 19장 2:4)
Dum quaerunt lumen, dum concursant familia, Irae furentis impetum non sustinens Ad lectum vadit, temptat in tenebris caput.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Tertius, Poeta11)
a parvis quod enim consuerant cernere semper alterno tenebras et lucem tempore gigni, non erat ut fieri posset mirarier umquam nec diffidere, ne terras aeterna teneret nox in perpetuum detracto lumine solis.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 33:19)
tectos tenebris horridis stratisque opertos segnibus suadet quietem linquere iam iamque venturo die, ut, cum coruscis flatibus aurora caelum sparserit, omnes labore exercitos confirmet ad spem luminis.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ad Galli cantum9)
"Novaculam praeacutam, appulsu etiam palmulae lenientis exasperatam, tori qua parte cubare consuesti latenter absconde lucernamque concinnem completam oleo claro lumine praemicantem subde aliquo claudentis aululae tegmine, omnique isto apparatu tenacissime dissimulate, postquam sulcatos intrahens gressus cubile solitum conscenderit iamque porrectus et exordio somni prementis implicatus altum soporem flare coeperit, toro delapsa nudoque vestigio pensilem gradum pullulatim minuens, caecae tenebrae custodia liberata lucerna, praeclari tui facinoris opportunitatem de luminis consilio mutuare et ancipiti telo illo audaciter, prius dextera sursum elata, nisu quam valido noxii serpentis nodum cervicis et capitis abscinde."
(아풀레이우스, 변신, 5권158)
Sol animi, mentis oculus lumenque uianti, Proscripti patria, mortis solamen, origo Iusticie, uirtutum regula, linea recti, Subducat dubia certis, mendacia ueris, In certo figat animum dubiumque recidat, Erroris tergat tenebras uerique serenet Luce diem mentis et falsi nubila pellat.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER PRIMUS 34:31)
Aeris excurso spacio, quo nubila celi Nocte sua texunt tenebras, quo pendula nubes In se cogit aquas, quo grandinis ingruit imber, Quo uenti certant, quo fulminis ira tumescit, Ethera transgreditur Fronesis, quo gracia pacis Summa uiget, quo grata quies, quo gracior aura Cuncta fouet, quo cuncta silent, quo purior ether Ridet et expellit fletum, quo nubilus aer Ingemit et totus archano lumine floret.
(ALANUS DE INSULIS, ANTICLAUDIANUS, LIBER QUARTUS 20:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION