라틴어 문장 검색

Sed enim Achaeos Homerus pugnam indipisci ait non fidicularum tibiarumque, sed mentium animorumque concentu conspiratuque tacito nitibundos:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum, Liber Primus, XI 9:1)
Ecce autem per tibicinia Laconica tibiae quoque illius contionariae in mentem venit, quam C. Graccho cum populo agente praeisse ac modulos ferunt.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum, Liber Primus, XI 11:1)
Sed sic est, ut a vulgo dicitur, canere tibia solitum qui pone eum loquentem staret, et variis modis tum demulcere animum actionemque eius, tum intendere.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum, Liber Primus, XI 12:1)
Quod incentiones quaedam tibiarum certo modo factae ischiacis mederi possunt.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quartus, XIII 1:1)
Viperarum morsibus tibicinium scite modulateque mederi, refert etiam Democriti liber, qui Περι` Λοιμῶν, in quo docet plurimis hominum morbidis medicinae fuisse incentiones tibiarum.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quartus, XIII 3:1)
Verba subscripsi ̓Απίωνοσ, eruditi viri, ex Aegyptiacorum libro quinto, quibus delphini amantis et pueri non abhorrentis consuetudines, lusus, gestationes, aurigationes refert eaque omnia sese ipsum multosque alios vidisse dicit:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum Liber Sextus, VIII 5:1)
Primum omnium id visum esse dicebant Probo, quod aput Homerum quidem virgo Nausicaa, ludibunda inter familiares puellas in locis solis, recte atque commode confertur cum Diana venante in iugis montium inter agrestes deas, nequaquam autem conveniens Vergilium fecisse, quoniam Dido in urbe media ingrediens inter Tyrios principes cultu atque incessu serio, instans operi, sicut ipse ait, regnisque futuris, nihil eius similitudinis capere possit, quae lusibus atque venatibus Dianae congruat;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Nonus, IX 15:1)
Quam ob causam nobiles pueri Atheniensium tibiis canere desierint, cum patrium istum morem canendi haberent.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus Decimus, XVII 1:1)
Ea res cum percrebuisset, omnium tum Atheniensium consensu disciplina tibiis canendi desita est.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus Decimus, XVII 3:1)
Hoc aere conlecto, quasi manuario, cenula curabatur omnibus qui eum lusum luseramus.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Octavus Decimus, XIII 5:1)
Postquam autem decubuisset, ingressus est legatus Maximiliani cum literis procurationis, et astantibus multis tam viris quam foeminis primariis tibiam suam ad genu usque nudatam inter lintea nuptialia inseruit, ut caeremonia illa consummationi et cognitioni actuali aequipollere putaretur.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM QUARTUM 15:4)
10. Rex, cum de obsidione Exoniae per Perkinum nuncium accepisset, lusu rem exceipt, aiens ad eos qui circa eum erant regem nebulonem in Angliam occidentalem appulisse, seque iam tandem in spe esse honore conspectus eius fruendi, quod hactenus facere nequiverat.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM OCTAVUM 10:1)
partes autem seminales sunt infirmae, non computatis extremitatibus tibiarum et brachiorum.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 287:3)
quarum pleraeque magis sunt lusus naturae quam seriae alicujus utilitatis versus scientias.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 288:4)
Etenim si quis per luctam detineatur extensus in terra, brachiis et tibiis vinctis, aut aliter detentis;
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 472:9)

SEARCH

MENU NAVIGATION