라틴어 문장 검색

Filium tuum una tecum adorem, sanctum Spiritum tuum qui ex te per unigenitum tuum est, promerear.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 56:5)
Talis igitur est meis fruiturus amplexibus eligendus, qui mecum valeat mariti et amantis vice potiri, quia, quidquid definitio tradat amoris, non videtur aliud esse amor nisi de aliquo habita immoderata carnalis dilectionis ambitio, quam nil inter coniugatos contradicit haberi.
(안드레아스 카펠라누스, 궁정식 사랑기법, 1권, 6장: 어떻게 얼마나 많은 방법으로 사랑이 이루어질까, G. 상층 귀족남성이 귀족여성과 나누는 이야기 12:9)
Immo ad summam scimus verecundiam pertinere viventis et Dei omnipotentis iniuriam, si carnis illecebras et corporis voluptates secutus ad Tartareos iterum laqueos elabatur, ex quibus laqueis pater ipse coelestis semel eum unigeniti filii sui sanguinis effusione salvavit.
(안드레아스 카펠라누스, 궁정식 사랑기법, 3권, 사랑의 거절에 대하여 2:10)
cum prius nec ad ipsam earum superficiem oculus lippiens, et carnalibus tenebris assuetus sufficeret.
(DE AMICITIA, CAPUT PRIMUM. Libri hujus scribendi occasio. 1:10)
Dicatur itaque amicitia alia carnalis, alia mundialis, alia spiritalis.
(DE AMICITIA, CAPUT II. Inter quos sit amicitia vera. 3:40)
Et carnalem quidem creat vitiorum consensus;
(DE AMICITIA, CAPUT II. Inter quos sit amicitia vera. 3:41)
Verum amicitiae carnalis exordium ab affectione procedit, quae instar meretricis divaricat pedes suos omni transeunti, sequens aures et oculos suos per varia fornicantes;
(DE AMICITIA, CAPUT II. Inter quos sit amicitia vera. 3:44)
et quidnam causae fuerit quod paulo ante cum carnalibus illis carnalia compararem solus sedebas, modicum semotus a nobis;
(DE AMICITIA, CAPUT IV. Amicitiae origo et progressus. 2:50)
ne forte amicitiae nimium avidus, eius que similitudine deceptus, falsam pro vera, fictam pro solida, pro spiritali carnalem recipiat.
(DE AMICITIA, CAPUT V. De amicitiae fructibus. 2:29)
Amicitia haec carnalium est, et maxime adolescentium;
(DE AMICITIA, CAPUT XXIV. De cultu amicitiae. 1:2)
ne id magis carnali affectui meo quam eius necessitati ascriberetur, et sic mea auctoritas minueretur.
(DE AMICITIA, CAPUT XXVIII. Epilogus. 2:17)
Sed in conclusione expressissimae inhaerentiae, vinculo veriori subjecti praedicatique carnalis celebretur connexio.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 41:29)
Crastina die Christiani principes hunc ortum ex [0471A] nobilibus Turcotam comperientes, et plurimo dolore infligere corda suorum eumdem juvenem carnalibus cognatis suis in una arce turrium ad defensionem a rege Darsiano constitutis praesentaverunt:
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER III 112:1)
Ad haec Henricus de Ascha castello, miles sua in terra nominatissimus, filius Fridelonis, unus de collateralibus ducis Godefridi, audito clamore et strepitu, scutum et gladium arripiens, velociter ad arcem turris properat, duobus [0499D] sibi adjunctis probis tironibus, Francone scilicet et Sigemaro carnaliter cognatis, incolis villae quae dicitur Mechela super Mosam fluvium, ut inimicos immissos a turri repellerent, existimantes se cum urbe ab aliquibus fratribus auro vel argento corruptis, venditos fuisse.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER IV 70:6)
Nec credas peccatum esse coniuges commisceri secum carnaliter, cum perApostolum dicatur:
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER II 98:9)

SEARCH

MENU NAVIGATION