도구

도구

라틴어 문장 검색

cum subito vastum tonuit ex alto mare crevitque in astra, nullus inspirat salo ventus, quieti nulla pars caeli strepit placidumque pelagus propria tempestas agit.
(세네카, 파이드라 15:3)
nec tamen idcirco minor est aut fructus agelli aut tempestatis clementia laeta serenae, temperet aut pluvius qui culta novalia ventus.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 2353)
postquam sparsam tempestate classem vidit, occasionem primo adgrediendi ratus, paulo post increbrescente vento et maiores iam volvente fluctus, quia pervenire se ad eos videbat non posse, ad Aethaliam insulam traiecit, ut inde postero die Samum ex alto petentes naves adgrederetur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVII 144:1)
sed mare pigrum et grave remigantibus perhibent ne ventis quidem perinde attolli, credo quod rariores terrae montesque, causa ac materia tempestatum, et profunda moles continui maris tardius impellitur.
(코르넬리우스 타키투스, 아그리콜라 전기, 10장 6:2)
nam cum Aeolus a lunone rogatus cavum conversa cuspide montem in latus, ac venti velut agmine facto . . . ruunt, apparet, quanta sit futura tempestas.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VIII 172:2)
propterea [freta] sunt haec anni nominitanda, nec mirumst, in eo si tempore plurima fiunt fulmina tempestasque cietur turbida caelo, ancipiti quoniam bello turbatur utrimque, hinc flammis, illinc ventis umoreque mixto.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 12:9)
Et quia uir Dei igne diuinae caritatis fortiter ardebat, quia tempestates potestatum aeriarum a sua suorumque lesione crebris orationibus uel exhortationibus repellere consuerat, merito uentis flammisque mundialibus praeualere, et, ne sibi suisque nocerent, obtinere poterat.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER SECUNDUS., CAP. VII. 1:4)
et partim mutant cum tempestatibus una raucisonos cantus, cornicum ut saecla vetusta corvorumque gregis ubi aquam dicuntur et imbris poscere et inter dum ventos aurasque vocare.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 36:19)
Sed quia sine subministratorii artificis artificio suffragante, tot rerum species expolire non poteram, mihique in aethereae regionis amoenante palatio placuit commorari, ubi ventorum rixa serenitatis pacem non perimit, ubi accidentalis nox nubium aetheris indefessum non sepelit, ubi nulla [0454B] tempestatis saevit injuria, ubi nulla debacchantis tonitru minatur insania, Venerem ineffabili scientia peritam, meaeque operationis subvicariam in mundiali suburbio collocavi, ut meae praeceptionis sub arbitrio, hymenaei conjugis, filiique Cupidinis industria suffragante, in terrestrium animalium varia effigiatione desudans, fabriles malleos suis regulariter adaptans incudibus, humani generis seriem indefessa continuatione contexeret, Parcarumque manibus intercisorum injurias repararet.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 35:20)
caritas etiam annonae sollicitam civitatem habuit ventumque ad inopiae ultimum foret, ut scripsere quibus aedilem fuisse eo anno Fabium Maximum placet, ni eius viri cura, qualis in bellicis rebus multis tempestatibus fuerat, talis domi tum in annonae dispensatione praeparando ac convehendo frumento fuisset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber X 139:1)
sic ubi navales miscet super aequora pugnas contempto Bellona mari, si forte benigna tempestas, sibi quisque cavent, ensesque recondit mors alia, et socii pacem fecere timores, talis erat campo belli fluitantis imago, sive laborantes concepto flamine terrae ventorum rabiem et clusum eiecere furorem, exedit seu putre solum carpsitque ferendo unda latens, sive hae volventis machina caeli incubuit, sive omne fretum Neptunia movit cuspis et extremas gravius mare torsit in oras, seu vati datus ille fragor, seu terra minata est fratribus:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 7권385)
Cumque diu multum cum uento pelagoque frustra certantes, tandem post terga respiceremus, si forte uel ipsam, de qua egressi eramus, insulam aliquo conamine repetere possemus, inuenimus nos undiqueuersum pari tempestate praeclusos, nullamque spem nobis in nobis restare salutis Ubi autem longius uisum leuauimus, uidimus in ipsa insula Farne egressum de latibulis suis amantissimum Deo patrem Oidilualdum iter nostrum inspicere.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. I.6)
sed novimus, tempestatis hanc esse naturam, ut reliquias venti teneat etiam in alterius flatu, sicut Lucanus ut quotiens aestus zephyris eurisque repugnat, huc abeunt fluctus, illuc mare (3.549). 'atros' autem secundum Plinium dicit, qui ait in naturali historia, non esse maris certum colorem, sed pro qualitate ventorum mutari, et aut flavum esse, aut luculentum, aut atrum.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM QUINTVM COMMENTARIVS., commline 26)
iussusque dictatorem dicere rei gerendae causa, longe clarissimum bello ea tempestate dixit, L. Papirium Cursorem, a quo Q. Fabius Maximus Rullianus magister equitum est dictus, par nobile rebus in eo magistratu gestis, discordia tamen, qua prope ad ultimum dimicationis ventum est, nobilius.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VIII 409:1)
verum ubi tempestas et caeli mobilis humor mutavere vias et Iuppiter uvidus austris denset, erant quae rara modo, et, quae densa, relaxat, vertuntur species animorum et pectora motus nunc alios, alios, dum nubila ventus agebat, concipiunt:
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 1권 14:10)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION