도구

도구

라틴어 문장 검색

Non primus finxit hoc verbum Vergilius insolenter, sed in Lucreti invento usus est, non aspernatus auctoritatem poetae ingenio et facundia praecellentis.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum, Liber Primus, XXI 6:1)
ego autem, etiam si quorundam grandis et ornata vox est poetarum, tamen in ea cum licentiam statuo maiorem esse quam in nobis faciendorum iungendorumque verborum, tum etiam non nulli eorum voluntati vocibus magis quam rebus inserviunt;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 20장 3:1)
Quod verba istaec Quadrigari ex Annali tertio, ibi mille hominum occiditur, non licenter neque de poetarum figura, sed ratione certa et proba grammaticae disciplinae dicta sunt.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum, Liber Primus, XVI 1:1)
Verba, ut supra diximus, legenda sunt potissimum bene sonantia, sed ea non ut poetae exquisita ad sonum, sed sumpta de medio.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 49장 1:3)
versus primo solvere, mox mutatis verbis interpretari, tum paraphrasi audacius vertere, qua et breviare quaedam et exornare salvo modo poetae sensu permittitur.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber I 326:2)
Unde et Plato ipse, cum civitatis novae ordinandae traderet institutionem, poetas a civitate esse dejiciendos decrevit, sicut in secundo De civit. lib. beatus Augustinus his verbis commemorat:
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 10:6)
Nam cum Pindari, veteris poetae, carmen quod de natura atque flagrantia montis eius compositum est, aemulari vellet, eiusmodi sententias et verba molitus est, ut Pindaro quoque ipso, qui nimis opima pinguique esse facundia existimatus est, insolentior hoc quidem in loco tumidiorque sit.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus Decimus, X 9:2)
est brevitate opus, ut currat sententia neu seinpediat verbis lassas onerantibus auris, et sermone opus est modo tristi, saepe iocoso,defendente vicem modo rhetoris atque poetae,interdum urbani, parcentis viribus atqueextenuantis eas consulto.
(호라티우스의 풍자, 1권, 10장10)
est brevitate opus, ut currat sententia neu se inpediat verbis lassas onerantibus auris, et sermone opus est modo tristi, saepe iocoso, defendente vicem modo rhetoris atque poetae, interdum urbani, parcentis viribus atque extenuantis eas consulto.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Satyrarum libri, 1권, Suam de Lucilio iudicium tuetur, et egregia scribendarum satyrarum praecepta aspergit.8)
Cum sis consulis pronepos idque per virilem successionem (quamquam id ad causam subiciendam minus attinet), cum sis igitur e semine poetae, cui procul dubio statuas dederant litterae, si trabeae non dedissent (quod etiam nunc auctoris culta versibus verba testantur), a quo studia posterorum ne parum quidem, quippe in hac parte, degeneraverunt, immane narratu est, quantum stupeam sermonis te Germanici notitiam tanta facilitate rapuisse.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 5권, Sidonius Syagrio suo salutem 1:1)
aut sententia poetae veteris lepide obscura, non anxie, aut historiae antiquioris requisitio, aut decreti cuiuspiam ex philosophia perperam invulgati purgatio, aut captionis sophisticae solutio, aut inopinati rariorisque verbi indagatio, aut tempus item in verbo perspicuo obscurissimum.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Octavus Decimus, II 7:2)
Mihi vero ne haec quidem notiora et inlustriora carere vi divina videntur, ut ego aut poëtam grave plenumque carmen sine caelesti aliquo mentis instinctu putem fundere, aut eloquentiam sine maiore quadam vi fluere abundantem sonantibus verbis uberibusque sententiis.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 63:1)
βουλομένην γάρ με δι' ἁ`σ εἶπον αἰτίασ γαμηθῆναι, αὐτο`σ ἔπεισασ τοῦτον ἀντι` πάντων αἱρεῖσθαι, θαυμάζων το`ν ἄνδρα και` σπουδάζων αὐτο`ν οἰκεῖον ὑμῖν δι' ἐμοῦ ποιεῖσθαι. νῦν δε` ὡσ κατοροι ἡμῶν κακοήθεισ σε ἀναπείθουσιν, αἰφνίδιον ἐγένετο *̓απολέι¨οσ μάγοσ, και` ἐγω` μεμάγευμαι ὑπ' αὐτοῦ και` ἐρῶ. ἐλθε` τοίνυν προ`σ ἐμέ, ἕωσ ἔτι σωφρονῶ. Oro te, Maxime, si litterae ita, ut partim uocales dicuntur, etiam propriam uocem usurparent, si uerba ita, ut poetae aiunt, pinnis apta uulgo uolarent, nonne, cum primum epistolam istam Rufinus mala fide excerperet, pauca legeret, multa et meliora sciens reticeret, nonne tunc ceterae litterae sceleste se detineri proclamassent, uerba suppressa de Rufini manibus foras euolassent, totum forum tumultu complessent:
(아풀레이우스, 변명 81:2)
his, ego quae nunc,olim quae scripsit Lucilius, eripias sitempora certa modosque, et quod prius ordine verbum estposterius facias praeponens ultima primis,non, ut si solvas 'postquam Discordia taetra belli ferratos postis portasque refregit',invenias etiam disiecti membra poetae.
(호라티우스의 풍자, 1권, 04장31)
Verba igitur haec, quae infra posui, ipsius sunt, ex eo libro sumpta, quae profecto faciunt ut neque respuenda neque ridenda sit notissima illa veterum poetarum de Caenide et Caeneo cantilena.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Nonus, IV 15:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION