라틴어 문장 검색

De genere pabuli iam et ante diximus, et nunc eorum, quae omissa sunt, meminerimus, iucundissimas herbas esse, quae aratro proscissis arvis nascantur;
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 7권, 3장 20:1)
Mos habebatur principum liberos cum ceteris idem aetatis nobilibus sedentis vesci in aspectu propinquorum propria et parciore mensa.
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER XIII, 16장1)
quare ceteri, in his M. Fauonius ille Catonis aemulus, cum catenati producerentur, imperatore Antonio honorifice salutato, hunc foedissimo conuicio coram prosciderunt.
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Divus Augustus, 13장 2:3)
equestrem ordinem ut scaenae harenaeque deuotum assidue proscidit.
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, C. Caligula, 30장 2:2)
Illе indicat Da reum vesci in ea solitum, seque sacram eius mensam ad ludibrium recidentem sine lacrimis conspicere non posse.
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 5권, 2장 18:2)
Praecipuus honor habebatur, quod licebat sedentibus vesci cum rege.
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 8권, 6장 6:1)
simul aequora servant, astra simul, vescique iubent ac mittere curas:
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C. Valeri Flacci Argonauticon Liber Quartus. 510:1)
quae simul ac rostro ventosum proscidit aequor tortaque remigio spumis incanduit unda, emersere freti candenti e gurgite vultus aequoreae monstrum Nereides admirantes.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 노래, Long Poems , Poem 644)
Solo vomere terra proscinditur;
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 4:22)
Non quo more piris uesci Calaber iubet hospestu me fecisti locupletem.
(호라티우스의 첫번째 편지, 076)
carnibus humanis vesci licet, attonito cum tale super cenam facinus narraret Vlixes Alcinoo, bilem aut risum fortasse quibusdam moverat ut mendax aretalogus.
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XV6)
Postremo quae cumque dies naturaque rebus paulatim tribuit moderatim crescere cogens, nulla potest oculorum acies contenta tueri, nec porro quae cumque aevo macieque senescunt, nec, mare quae impendent, vesco sale saxa peresa quid quoque amittant in tempore cernere possis.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Primus 10:26)
quod super est arvi, tamen id natura sua vi sentibus obducat, ni vis humana resistat vitai causa valido consueta bidenti ingemere et terram pressis proscindere aratris.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 6:5)
inde minutatim processit ferreus ensis versaque in obprobrium species est falcis ahenae, et ferro coepere solum proscindere terrae exaequataque sunt creperi certamina belli.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 43:7)
verum ista quae proscindis defendere quilibet potest ex plebeia grammaticorum cohorte, ne Servio nostro, qui priscos, ut mea fert opinio, praeceptores doctrina praestat, in excusandis talibus quaeratur iniuria:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXIV. 8:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION