라틴어 문장 검색

Nec me fallit Hipparchi ratio, quae docet solstitia et aequinoctia non octavis sed primis partibus signorum confici.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 9권, 14장 12:3)
nauus mane forum et uespertinus pete tectum, ne plus frumenti dotalibus emetat agrisMutus et (indignum, quod sit peioribus ortus)hic tibi sit potius quam tu mirabilis illi.
(호라티우스의 첫번째 편지, 0612)
Incolumi Rhodos et Mytilene pulchra facit quodpaenula solstitio, campestre niualibus auris,per brumam Tiberis, Sextili mense caminus.
(호라티우스의 첫번째 편지, 1111)
quacumque libido est,incedo solus, percontor quanti holus ac far,fallacem circum vespertinumque pererrosaepe forum, adsisto divinis, inde domum mead porri et ciceris refero laganique catinum;
(호라티우스의 풍자, 1권, 06장45)
si vespertinus subito te oppresserit hospes,ne gallina malum responset dura palato,doctus eris vivam musto mersare Falerno:
(호라티우스의 풍자, 2권, 04장13)
Praeponatur ei probae fidei et morum ac pudicitiae virgo veterana, quae illam doceat et adsuescat exemplo ad orationem et psalmos nocte consurgere, mane hymnos canere, tertia, sexta, nona hora quasi bellatricem Christi stare in acie accensaque lucernula reddere sacrificium vespertinum.
(히에로니무스, 편지들, Ad Laetam De Institutione Filiae 9:15)
sic multas hiemes atque octogensima vidit solstitia, his armis illa quoque tutus in aula.
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura IV39)
Sagittarum autem nomine non nisi radiorum iactus ostenditur, qui tunc longissimi intelleguntur, quo tempore altissimus sol diebus longissimis solstitio aestivo conficit annuum cursum, inde Ἑκηβόλος et Ἑκατηβόλος dictus, ἕκαθεν τὰς ἀκτῖνας βάλλων, e longissimo altissimoque radios in terram usque demittens.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVII. 60:1)
Cum enim sol in signo Cancri aestivum solstitium facit, in quo est longissimi diei terminus, et inde retrogressum agit ad diminutionem dierum, Pythius eo tempore appellatur, ὡς πύματον θέων, ὅ ἐστι τὸν τελευταῖον δρόμον τρέχων.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVII. 61:2)
Hae autem aetatum diversitates ad solem referuntur, ut parvulus videatur hiemali solstitio, qualem Aegyptii proferunt ex adyto die certa, quod tunc brevissimo die veluti parvus et infans videatur:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVIII. 10:1)
postea statuitur eius aetas plenissima effigie barbae solstitio aestivo, quo tempore summum sui consequitur augmentum:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVIII. 10:3)
Quippe significat hic numerus vel totidem plagas mundi vel quattuor vices temporum quibus annus includitur, vel quod duobus aequinoctiis duobusque solstitiis zodiaci ratio distincta est:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XIX. 15:2)
Eodem argumento significatur et tempus quo angusta lux est, cum velut abrasis incrementis angustaque manente extantia ad minimum diei sol pervenit spatium, quod veteres appellavere brumale solstitium, brumam a brevitate dierum cognominantes, id est βραχὺ ἦμαρ:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXI. 15:1)
Humida solstitia atque hiemes orate serenas, Agricolae:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XX. 1:2)
Humida solstitia, intulit:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XX. 10:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION