도구

도구

라틴어 문장 검색

Personae putari non possumus quae vere amant, si ex nostris studiis realitatis partem detrahimus:
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 123:5)
99. Ad christiano more realitatem intellegendam, totius creationis sors ex Christi mysterio pendet, qui inde ab omnium rerum ortu adstat:
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 132:1)
Inde a mundi origine, at peculiari modo ab incarnatione, Christi mysterium intra naturae realitatem tecte operatur, servans tamen eius autonomiam.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 132:7)
Tali modo, huius mundi creaturae non iam ostenduntur sicut mera naturae realitas, quia Resuscitatus arcane eas involvit easque ad plenitudinis statum dirigit.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 133:5)
105. Facile creditur “quodlibet potestatis incrementum utique progressum constituere, securitatis augmentum, utilitatis, beneficii, vitalis vigoris, bonorum plenitudinis”, proinde ac si realitas, bonum et veritas sponte emanent ipsa ex technologiae et oeconomiae potentia.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 141:1)
Huius exemplaris adhibiti effectus, ad omnem realitatem, humanam socialemque pertinentes, in ambitus degradatione reperiuntur, quae tamen signum est tantum reductionis motus qui humanam vitam societatemque afficit omnibus earum in rationibus.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 144:2)
In realitate certa quae nos provocat varia signa exstant errorem monstrantia, sicut ambitus detrimentum, anxietas, vitae et consortii sensus amissio.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 147:8)
Sic iterum demonstratur “realitatem superiorem esse notione”.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 147:9)
Quaerere solummodo remedium technicum omni ambitus negotio quod apparet significat res in realitate coniunctas segregare et veras altioresque systematis mundialis quaestiones occultare.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 148:4)
Nemo requirit ut ad aetatem cavernarum revertamus, tamen omnino necessarium est iter morari ut realitatem alio modo conspiciamus, certos et probabiles progressus colligamus simulque bona magnosque fines qui ob effrenationem gloriae insane cupidam ad nihilum redacti sunt recuperemus.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 151:3)
115. Anthropocentrismus modernus, praeter opinationem, technicam rationem collocavit denique supra realitatem, quoniam hic homo “naturam iam non percipit tamquam validam normam, nec tamquam vivens refugium.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 153:1)
Quapropter tempus advenit ut denuo attendamus realitati una cum limitibus quos ipsa imponit, qui vicissim iuvare possunt progressum humanum et socialem salubriorem quidem fecundioremque.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 154:2)
117. Quod sollicitudo deest ut damna naturae illata et impactio ambitalis consiliorum existimentur, tantum visibile signum est nullius voluntatis nuntium agnoscendi quem natura in ipsis suis structuris inscriptum fert.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 155:1)
Cum in realitate ipsa non agnoscitur quod pondus habeant pauper, humanus embryo, persona inhabilis – ut quaedam tantum exempla supponamus – difficulter clamores ipsius naturae audientur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 155:2)
Si homo declarat se autonomum esse a realitate et se absolutum dominatorem constituit, ipsum fundamentum eius exsistentiae atteritur, quoniam “potius quam suo fungatur munere cooperatoris Dei in mundo creando, homo in Dei locum succedit sicque naturae concitat seditionem”.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 155:4)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION