라틴어 문장 검색

itaque qualis apud Graecos Pherecydes, Hellanicus, Acusilas fuit aliique permulti, talis noster Cato et Pictor et Piso, qui neque tenent, quibus rebus ornetur oratio - modo enim huc ista sunt importata - et, dum intellegatur quid dicant, unam dicendi laudem putant esse brevitatem.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 53:2)
Alterum genus est, quod habet parvam verbi immutationem, quod in littera positum Graeci vocant παρονομασίαν, ut "Nobiliorem mobiliorem" Cato;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 256:3)
" Huic generi quasi contrarium est ridiculi genus patientis ac lenti, ut, cum Cato percussus esset ab eo, qui arcam ferebat, cum ille diceret "cave," rogavit "num quid aliud ferret praeter arcam.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 279:7)
ut si olim, M. Catone mortuo, "pupillum" senatum quis relictum diceret, paulo durius;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 165:2)
qui denique, ut Africanum avum meum scribit Cato solitum esse dicere, possit idem de se praedicare, numquam se plus agere, quam nihil cum ageret, numquam minus solum esse, quam cum solus esset.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Primus 44:4)
Quodsi aut Italiae Latium aut eiusdem Sabinam aut Volscam gentem, si Samnium, si Etruriam, si magnam illam Graeciam conlustrare animo voluerimus, si deinde Assyrios, si Persas, si Poenos, si haec cati.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Tertius 8:3)
522M,68M Cuius etiam focum Cato ille noster, cum venerat ad se in Sabinos, ut ex ipso audiebamus, visere solebat, apud quem sedens ille Samnitium, quondam hostium, tum iam clientium suorum, dona repudiaverat.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Tertius 56:15)
ne video, qui magis in multitudinis dominatu rei publicae nomen appareat, quia primum mihi populus non est, ut tu optime definisti, Scipio, nisi qui consensu iuris continet<u>r, sed est tam tyrannus iste conventus, quam si esset unus, hoc etiam taetrior, quia nihil ista, quae populi speciem et nomen imitatur, immanius belua est.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Tertius 66:10)
Saepe numero admirari soleo cum hoc C. Laelio cum ceterarum rerum tuam excellentem, M. Cato, perfectamque sapientiam, tum vel maxime quod numquam tibi senectutem gravem esse senserim, quae plerisque senibus sic odiosa est, ut onus se Aetna gravius dicant sustinere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 6:2)
CATO.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 6:3)
Atqui, Cato, gratissimum nobis, ut etiam pro Scipione pollicear, feceris, si, quoniam speramus, volumus quidem certe, senes fieri, multo ante a te didicerimus quibus facillime rationibus ingravescentem aetatem ferre possimus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 8:2)
CATO.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 8:3)
Cato, tamquam longam aliquam viam confeceris, quam nobis quoque ingrediendum sit, istuc, quo pervenisti, videre quale sit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 8:7)
CATO.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 10:1)
Est, ut dicis, Cato;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 11:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION