라틴어 문장 검색

Non est tantum in eo servitus idoli, si quis duobus digitulis tura comprehensa in bustum arae iaciat aut haustum patera fundat merum.
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Monachum 5:6)
Tunc haec probabantur a domino, quando sacerdotes hostias immolabant et sanguis pecudum erat redemptio peccatorum - quamquam haec omnia praecesserat in figura.
(히에로니무스, 편지들, Ad Nepotianum Phesbyterum 10:4)
nec immolemus agnum nec mysticum pascha celebremus, quia haec absque templo fieri lege prohibentur;
(히에로니무스, 편지들, Ad Nepotianum Phesbyterum 10:16)
Bessorum feritas et pellitorum turba populorum, qui mortuorum quondam inferiis homines immolabant, stridorem suum in dulce crucis fregerunt melos et totius mundi una vox Christus est.
(히에로니무스, 편지들, Ad Heliodorum Epitaphium Nepotiani 4:13)
Denique, postquam concepit et peperit, non est ausa ad templum accedere et vacua apparere coram domino, nisi prius redderet, quod debebat, talique immolato sacrificio reversa domum quinque liberos sibi genuit, quia primogenitum Deo peperat.
(히에로니무스, 편지들, Ad Laetam De Institutione Filiae 13:25)
unciolam Proculeius habet, sed Gillo deuncem, partes quisque suas ad mensuram inguinis heres, accipiat sane mercedem sanguinis, et sic palleat ut nudis pressit qui calcibus anguem aut Lugudunensem rhetor dicturus ad aram.
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura I12)
expectent ergo tribuni, vincant divitiae, sacro ne cedat honori nuper in hanc urbem pedibus qui venerat albis, quandoquidem inter nos sanctissima divitiarum maiestas, etsi funesta pecunia templo nondum habitas, nullas nummorum ereximus aras, ut colitur Pax atque Fides Victoria Virtus quaeque salutate crepitat Concordia nido.
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura I44)
solis ara deae maribus patet,
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura II54)
"quantum quisque sua nummorum servat in arca, tantum habet et fidei, iures licet et Samothracum et nostrorum aras, contemnere fulmina pauper creditur atque deos dis ignoscentibus ipsis."
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura III61)
I nunc et dubita, qua sorbeat aera sanna Tullia, quid dicat notae collactea Maurae Maura, Pudicitiae veterem cum praeterit aram.
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI155)
stetit ante aram nec turpe putavit pro cithara velare caput dictataque verba pertulit, ut mos est, et aperta palluit agna.
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI208)
cur Allobrogicis et magna gaudeat ara natus in Herculeo Fabius lare, si cupidus, si vanus et Euganea quantumvis mollior agna, si tenerum attritus Catinensi pumice lumbum squalentis traducit avos, emptorque veneni frangenda miseram funestat imagine gentem?
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura VIII5)
"pallidulus mi Bruttidius meus ad Martis fuit obvius aram;"
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura X34)
tunc miles tremulus posita tulit arma tiara et ruit ante aram summi Iovis ut vetulus bos, qui domini cultris tenue et miserabile collum praebet ab ingrato iam fastiditus aratro.
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura X108)
sed procul extensum petulans quatit hostia funem Tarpeio servata Iovi frontemque coruscat, quippe ferox vitulus templis maturus et arae spargendusque mero, quem iam pudet ubera matris ducere, qui vexat nascenti robora cornu, si res ampla domi similisque adfectibus esset, pinguior Hispulla traheretur taurus et ipsa mole piger nec finitima nutritus in herba, laeta sed ostendens Clitumni pascua sanguis iret et a grandi cervix ferienda ministro ob reditum trepidantis adhuc horrendaque passi nuper et incolumem sese mirantis amici.
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura XII2)

SEARCH

MENU NAVIGATION