라틴어 문장 검색

nam et in sermone cotidiano multa et in altercationibus et interrogandis testibus plura quam quisquam dixit facete, et ipsa ilia, quae sunt in Verrem dicta frigidius, aliis adsignavit et testimonii loco posuit;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VI 113:1)
multo scilicet magis res, prout ponuntur, congruunt aut repugnant.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VII 127:2)
nam et, qui iaculum emittit, iaculari dicitur, qui pilam aut sudem, appellatione privatim sibi adsignata caret;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VIII 44:1)
locorum quoque dilucida et significans descriptio eidem virtuti adsignatur a quibusdam;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 91:1)
sunt et illa non similia soloecismo quidem, sed tamen numerum mutantia, quae et tropis adsignari solent, ut de uno pluraliter dicamus:
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 174:1)
ilia vero apud Ciceronem mira figurarum mixtura deprehenditur, in qua et primum verbum longo post intervallo redditum est ultimum et media primis et mediis ultima congruunt:
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 194:1)
nam cum est in re, priori parti adsignanda est, cum in verbo, sequenti;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 242:2)
non enim ad pedes verba dimensa sunt, ideoque ex loco transferuntur locum, ut iungantur, quo congruunt maxime, sicut structura saxorum rudium etiam ipsa enormitas invenit, cui applicari et quo possit insistere.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 284:1)
saepe tamen est vehemens aliquis sensus verbo, quod si media parte sententiae latet, transire intentionem et obscurari circumiacentibus solet, clausula positum adsignatur auditori et infigitur, quale illud est Ciceronis, tibi necesse esset conspectu populi Romani vomere postridie.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 286:1)
collocatio autem verba iam probata et electa et velut adsignata sibi debet connectere;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 315:1)
itemque paean, qui est ex choreo et pyrrhichio, aptum initiis putant, vel contra, qui est e tribus brevibus et longa, cui clausulam adsignant;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 353:1)
cui sententiae personam L. Crassi in disputationibus quae sunt de oratore adsignando, iudicium suum cum illius auctoritate coniunxit.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber X 163:4)
hunc locum Cicero breviter in tertio de Oratore libro perstringit, neque tamen videri potest quidquam omisisse dicendo, non omni causae neque auditori neque personae neque tempori congruere orationis unum genus.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XI 5:1)
sed modo id virtuti senatus, modo providentiae deorum immortalium adsignat.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XI 24:2)
primum sensum vestibulo quasi adsignant, secundum, puta, atrio, tum impluvia circumeunt, nec cubiculis modo aut exedris, sed statuis etiam similibusque per ordinem committunt.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XI 115:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION