라틴어 문장 검색

"tu veteres, iuvenis, transgressus amores, ipse ego te tantos stupui durasse per aestus firmavique animos blandisque madentia plumis lumina detersi."
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 1권, epithalamion in Stellam et Violentillam40)
me socium longos adstrinxit in annos, nonne haec amborum genetrix altrixque videri digna?
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, ecloga ad uxorem 41)
"sed grates ago servitusque tanti est, quod sub te duce, te iubente cessi, quod tu maximus arbiter meaeque victor perpetuus legere ripae, et nunc limite me colis beato nec sordere sinis malumque late deterges sterilis soli pudorem, ne me pulvereum gravemque caelo Tyrrheni sinus obluat profundi, qualis Cinyphius tacente ripa Poenos Bagrada serpit inter agros, sed talis ferar, ut nitente cursu tranquillum mare proximumque possim puro gurgite provocare Lirim."
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 4권, Via Domitiana21)
Septima iam nitidum terris Aurora deisque purpureo vehit ore diem, Perseius heros cum primum arcana senior sese extulit aula, multa super bello generisque tumentibus amens incertusque animi, daret armis iura novosque gentibus incuteret stimulos, an frena teneret irarum et motos capillis adstringeret enses, hinc pacis tranquilla movent, atque inde pudori foeda quies, flectique nova dulcedine pugnae difficiles populi;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 3권166)
primus Pisaea per arva hunc pius Alcides Pelopi certavit honorem pulvereumque fera crinem detersit oliva:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 6권3)
vix credunt oculis ingentiaque horrent funera, et adstrictis accedunt comminus armis.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 9권240)
"non me sub nocte silenti Thyias Echionio genetrix famulata Lyaeo edidit, haud umquam deformis vertice mitras induimus turpemque manu iactavimus hastam, protinus adstrictos didici reptare per amnes horrendasque domos magnarum intrare ferarum et - quid plura loquar?"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 9권342)
Aper ille quem cruentavit, conluctando detersit.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 9장 10:4)
Non tamen pro hac re sacri corporis ac sanguinis Domini communione priuandi sunt, ne in eis illa ulcisci uideantur, in quibus se per ignorantiam ante lauacrum baptismatis adstrinxerunt.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. XXVII. 3:12)
Et nunc itaque uestra gloria cognitionem unius Dei, Patris, et Filii, et Spiritus Sancti, regibus ac populis sibimet subiectis festinet infundere, ut et antiquos gentis suac reges laudibus ac meritis transeat, et quanto in subiectis suis etiam aliena peccata deterserit, tanto etiam de peccatis propriis ante omnipotentis Dei terribile examen securior fiat.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. XXXII. 1:9)
At ille se excusans, et uenire non posse contestans, quia episcopatu propriae ciuitatis ac parrochiae teneretur adstrictus, ne tamen obnixe petenti nil ferret auxilii, misit pro se illo presbyterum Leutherium nepotem suum, qui ei, si uellet, ordinaretur episcopus;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER TERTIUS., CAP. VII. 1:13)
ita etiam oportet eos, qui uel monachi uotum, uel gradum clericatus habentes, artioribus se necesse habent pro Domino continentiae frenis astringere, formam quoque coronae, quam ipse in passione spineam portauit in capite, ut spinas ac tribulos peccatorum nostrorum portaret, id est exportaret et auferret a nobis, suo quemque in capite per tonsuram praeferre;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. XXI. 10:3)
Brutus iureiurando populum adstrinxit neminem Romae regnare passuros.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri II Periocha1)
Regulus missus a Carthaginiensibus ad senatum ut de pace, et si eam non posset impetrare, de commutandis captivis ageret, et iureiurando adstrictus rediturum se Carthaginem, si commutari captivos non placuisset, utrumque negandi auctor senatui fuit, et cum fide custodita reversus esset, supplicio a Carthaginiensibus de eo sumpto perit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XVIII Periocha8)
post quae cum a nobilibus adulescentibus propter desperationem consilium de relinquenda Italia iniretur, P. Cornelius Scipio tribunus militum, qui Africanus postea vocatus est, stricto supra capita deliberantium ferro iuravit pro hoste se habiturum eum qui in verba sua non iurasset, effecitque ut omnes non relictum iri a se Italiam iure iurando adstringerentur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XXII Periocha13)

SEARCH

MENU NAVIGATION