라틴어 문장 검색

Qui benedicens illos ac Domino commendans, dedit etiam oleum sanctificatum:
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER TERTIUS., CAP. XV. 1:2)
Etiam si in itinere pergens inueniretur, adcurrebant, et flexa ceruice uel manu signari, uel ore illius se benedici gaudebant;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER TERTIUS., CAP. XXVI. 2:6)
Benedicta igitur gens, quae talem sapientissimum et Dei cultorem promeruit habere regem;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER TERTIUS., CAP. XXIX.10)
Ut episcopus Iohannes mutum benedicendo curauerit.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. II.1)
et adstans dixit orationem super illam, ac benedicens egressus est.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. III. 1:1)
Rogauit ergo episcopum abbatissa, ut intrare ad eam, ac benedicere illam dignaretur, quia crederet eam ad benedictionem uel tactum illius mox melius habituram.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. III.6)
Ut coniugem comitis infirmam aqua benedicta curauerit.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. IV.1)
Miserat autem episcopus mulieri, quae infirma iacebat, de aqua benedicta, quam in dedicationem ecclesiae consecrauerat, per unum de his, qui mecum uenerant, fratribus;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. IV.11)
crederet uero, quia, si ille ei manum inponere, atque eum benedicere uoluisset, statim melius haberet.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. V.5)
dixitque orationem, ac benedixit eum, et egrediens dixit solito consolantium sermone:
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. V.7)
Ut clericum suum cadendo contritum, aeque orando ac benedicendo a morte reuocaucrit.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. VI.1)
non cantus, non exsultatio armorumque agitatio vana, sed pectus animorum iraeque tacitae plenum;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VII 92:1)
Aliam nunc mi orationem despoliato praedicas, longe aliam, inquam, praebes nunc atque olim, quom dabam, aliam atque olim, quom inliciebas me ad te blande ac benedice.
(티투스 마키우스 플라우투스, Asinaria, act 1, scene 369)
Nam etsi Isaac benedixerit filios suos moriens, et Jacob benedixerit Patriarchas:
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 8장 7:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION