라틴어 문장 검색

Saliorum quoque antiquissimis carminibus deorum deus canitur.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, IX. 14:1)
Nam cum Iovem accipiamus lucis auctorem, unde et Lucetium Salii in carminibus canunt et Cretenses Δία τὴν ἡμέραν vocant, ipsi quoque Romani Diespitrem appellant, ut diei patrem.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XV. 14:3)
Unde non unius generis sed omnium pecorum pastor canitur, ut apud Homerum Neptuno dicente:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVII. 44:1)
Videris enim mihi ita adhuc Virgilianos habere versus qualiter eos pueri magistris praelegentibus canebamus.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXIV. 5:4)
Quod canis in Aegypto:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, II. 7:3)
Nam, cum ab hospite suo P. Mallio rogaretur ut decurionatum privigno eius expediret, adsistente frequentia disict:
(Macrobii Saturnalia, Liber II, III. 11:2)
— Laetumque choro paeana canentes!
(Macrobii Saturnalia, Liber III, II. 12:2)
Te dulcis coniunx, te solo in litore secum, Te veniente die, te decedente canebat, et illud:
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, VI. 23:6)
quia, cum tria haec ex aequo inpossibilia putentur, vel Iovi fulmen vel Herculi clavam vel versum Homero subtrahere, quod, etsi fieri posset, alium tamen nullum deceret vel fulmen praeter Iovem iacere, vel certare praeter Herculem robore, vel canere quod cecinit Homerus:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, III. 16:3)
Ollis caeruleus supra caput adstitit imber Noctem hiememque ferens, et inhorruit unda tenebris.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, VII. 1:2)
Namque canebat uti magnum per inane coacta Semina terrarumque animaeque marisque fuissent, Et liquidi simul ignis, ut his exordia primis Omnia et ipse tener mundi concreverit orbis:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, II. 22:1)
Nec abnego potuisse me quoque tamquam palinodiam canere.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, V. 4:1)
Cumque me res ista stupefaceret, adsistens forte nauta:
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XIII. 18:2)
Quod autem Alcaeus poeta dixit et vulgo canitur, *Οἴνῳ πνεύμονα τέγγε, τὸ γὰρ ἄστρον περιτέλλεται, ideo dictum est quia pulmo revera gaudet humore, sed trahit quantum sibi aestimat necessarium.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XV. 13:1)
longae (canitis si cognita) vitae Mors media est.
(마르쿠스 안나이우스 루카누스, 파르살리아, 1권 5:37)

SEARCH

MENU NAVIGATION