도구

도구

라틴어 문장 검색

corpus enim atque animans erit aër, si cohibere sese anima atque in eos poterit concludere motus, quos ante in nervis et in ipso corpore agebat.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 14:6)
an metuit conclusa manere in corpore putri et domus aetatis spatio ne fessa vetusto obruat?
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 19:13)
Denique cum suavi devinxit membra sopore somnus et in summa corpus iacet omne quiete, tum vigilare tamen nobis et membra movere nostra videmur, et in noctis caligine caeca cernere censemus solem lumenque diurnum, conclusoque loco caelum mare flumina montis mutare et campos pedibus transire videmur, et sonitus audire, severa silentia noctis undique cum constent, et reddere dicta tacentes.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quartus 16:1)
hoc ubi non longum spatiumst unde illa profecta perveniat vox quaeque, necessest verba quoque ipsa plane exaudiri discernique articulatim;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quartus 20:2)
nam medio cursu flatus aquilonis et austri distinet aequato caelum discrimine metas propter signiferi posituram totius orbis, annua sol in quo concludit tempora serpens, obliquo terras et caelum lumine lustrans, ut ratio declarat eorum qui loca caeli omnia dispositis signis ornata notarunt.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 26:2)
Hoc etiam pacto tonitru concussa videntur omnia saepe gravi tremere et divolsa repente maxima dissiluisse capacis moenia mundi, cum subito validi venti conlecta procella nubibus intorsit sese conclusaque ibidem turbine versanti magis ac magis undique nubem cogit uti fiat spisso cava corpore circum, post ubi conminuit vis eius et impetus acer, tum perterricrepo sonitu dat scissa fragorem.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 4:1)
nec temere omnino plane vis frigida venti esse potest, ea quae tanta vi missa supernest, quin, prius in cursu si non accenditur igni, at tepefacta tamen veniat commixta calore.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 10:9)
Curius, inquit, et Fabricius et Coruncanius, antiquissimi viri, vel etiam his antiquiores Horatii illi trigemini plane ac dilucide cum suis fabulati sunt:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, V. 1:2)
Dicam plane quod sentio.
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XVII. 12:1)
Nam post praecepta, quae natura res dura est, ut legentis animum vel auditum novaret, singulos libros acciti extrinsecus argumenti interpositione conclusit, primum de signis tempestatum, de laudatione rusticae vitae secundum, et tertius desinit in pestilentiam pecorum, quarti finis est de Orpheo et Aristaeo non otiosa narratio.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XVI. 5:2)
Idem Virgilius duo ista verba maturare et properare tamquam plane contraria scitissime separavit in his versibus:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, VIII. 11:1)
et ille bidentes oves esse respondit, idcircoque lanigeras adiectum, ut oves planius demonstrarentur.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, IX. 1:2)
Nonne, si quis aut inter Phaeacas aut apud Poenos sermones de sapientia erutos convivalibus fabulis miscuisset, et gratiam illis coetibus aptam perderet et in se risum plane iustum moveret?
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, I. 14:3)
unde haec quae leviter attigisti fac quaeso enarrando planiora.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, II. 1:3)
Per planum ideo adieci, qui altitudines longissime aspicimus, quippe qui et caelum videmus.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XIV. 15:3)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION