라틴어 문장 검색

Maxime vero virtutum cognitio confirmat percipi et conprendi multa posse.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 루쿨루스 32:1)
quaestio autem est adpetitio cognitionis quaestionisque finis inventio;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 루쿨루스 35:4)
ad rerum igitur scientiam vitaeque constantiam aptissima cum sit mens hominis amplectitur maxime cognitionem et istam κατάλημψιν, quam ut dixi verbum e verbo exprimentes conprensionem dicemus, cum ipsam per se amat (nihil enim est ei veritatis luce dulcius) tum etiam propter usum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 루쿨루스 42:1)
tum perveniunt ad eam partem ut ne ratione quidem et coniectura ulla res percipi possit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 루쿨루스 57:3)
nam qui voluit subvenire erroribus Epicurus iis qui videntur conturbare veri cognitionem dixitque sapientis esse opinionem a perspicuitate seiungere nihil profecit;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 루쿨루스 61:4)
sed si satis est ad tollendam cognitionem similia esse multa multorum, cur eo non estis contenti, praesertim concedentibus nobis, et cur id potius contenditis quod rerum natura non patitur, ut non suo quidque genere sit tale quale est, nec sit in duobus aut pluribus nulla re different ulla communitas?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 루쿨루스 73:7)
veri enim et falsi non modo cognitio sed etiam natura tolletur, si nihil erit quod intersit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 루쿨루스 79:6)
rerum natura nullam nobis dedit cognitionem finium, ut ulla in re statuere possimus quatenus, nec hoc in acervo tritici solum, unde nomen est, sed nulla omnino in re minutatim interrogati, dives pauper clarus obscurus sit, multa pauca magna parva longa brevia lata angusta, quanto aut addito aut dempto certum respondeamus non habemus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 루쿨루스 124:2)
iisne quae ipsae fatentur coniectura se plus uti quam scientia, an iis quae tantum id quod videtur secuntur nec habent istam artem vestram qua vera et falsa diiudicent?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 루쿨루스 143:3)
nam si in hoc haberet cognitionis notam, eadem uteretur in ceteris;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 루쿨루스 147:2)
non quaero rationes eas quae ex coniectura pendent, quae disputationibus huc et illuc trahuntur, nullam adhibent persuadendi necessitatem;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 루쿨루스 155:4)
Et omitto illa quae relicta iam videntur, Erillum qui in cognitione et scientia summum bonum ponit;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 루쿨루스 174:5)
in quo scelere, iudices, etiam cum multae causae convenisse unum in locum atque inter se congruere videntur, tamen non temere creditur, neque levi coniectura res penditur, neque testis incertus auditur, neque accusatoris ingenio res iudicatur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 로스키우스 변호문, 22장 3:2)
etiamne in tam perspicuis rebus argumentatio quaerenda aut coniectura capienda est?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 로스키우스 변호문, 35장 1:1)
haec possum omnia vere dicere, sed in hac causa coniectura nihil opus est;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 로스키우스 변호문, 37장 2:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION