라틴어 문장 검색

iram eius conculcans Surenae dedit negotium, ut ea, quae Victor comes susceperat et Urbicius, armis repeteret, si quisquam repugnaret, et milites Sauromacis praesidio destinati malis affligerentur extremis.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXX, 2장 7:2)
Cumque disceret perisse aliquem laqueo, abisse alium trans mare, conscivisse sibi alium mortem aut plumbo vita erepta exstinctum, in immensum excanduit, urente irarum nutrimenta tunc officiorum magistro Leone (pro nefas!
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXX, 5장 10:2)
Ad haec imperator, ira vehementi perculsus, et inter exordia respondendi tumidior, increpabat verborum obiurgatorio sonu nationem omnem ut beneficiorum immemorem et ingratam.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXX, 6장 3:1)
Quo intellecto, magister officiorum Remigius, cum eum ex incidentibus ira fervere sentiret, fieri motus quosdam barbaricos, inter alia subserebat:
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXX, 8장 12:1)
Deinde cum variasset inter supplicantia et superba mandata, iram Constantini merito excitavit.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Anonymi Valesiani Pars Prior: origo Constantini Imperatoris, 5장 10:1)
Igitur non post multos dies dum se recognoscens Lotharius, quod malum egisset consilium, nubercam suam remittens genitori suo, et ira inflammatus contra illos qui ei tam pravum consilium dederunt, alios occidit, alios in exilio misit.
(Andreas Bergomas, Chronicon, 111)
Rodulfus vero in ira commotus propter castella perdita, dum depraedari non cessat abbatiam sancti Quintini, ab Heriberto in bello occiditur.
(ANNALES VEDASTINI, Anno DCCCXCVI 56:3)
De cetero diebus ieiuniorum Septembrium circuli duo magni apparuerunt in caelo, similes aspectui iris.
(ANNALES XANTENSES QUI DICUNTUR, ANNALES XANTENSES QUI DICUNTUR 86:5)
nam uerba superbit Reddere, sed dentem uix tenet ira trucem.
(ANONYMUS NEVELETI, De asino et apro 13:4)
ille precatur, Ille precem librat, supplicat ira preci.
(ANONYMUS NEVELETI, De leone et mure 20:4)
Ira iouem mouit, regem dedit, intulit ydrum.
(ANONYMUS NEVELETI, De ranis a Ioue querentibus regem 24:7)
Elumbem domini uerberat ira canem.
(ANONYMUS NEVELETI, De cane uetulo 30:5)
Humanam potuit anguis amare manum, Gracia longa uiri subitam mutatur in iram, Ira per anguineum dirigit arma caput.
(ANONYMUS NEVELETI, De rustico et angue 33:2)
ira cadit.
(ANONYMUS NEVELETI, De lupo et uulpe 41:10)
Ecce canes, tonat ira canum.
(ANONYMUS NEVELETI, De ceruo tibiis 51:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION