라틴어 문장 검색

Atque etiam incurrit alia quaedam in testibus et in quaestionibus ratio.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 14장 4:2)
C. Quoniam et de ipso oratore et de oratione dixisti, expone eum mihi nunc quem ex tribus extremum pro- posuisti quaestionis locum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 18장 1:1)
P. Duo sunt ut in initio dixi quaestionum genera, quorum alterum finitum temporibus et personis causam appello, alterum infinitum nullis neque personis neque temporibus notatum propositum voco.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 18장 1:2)
rursus autem ex cognitionis consultatione, ubi sit necne sit aut fuerit futu- rumve sit quaeritur, unum genus est quaestionis, possitne aliquid effici, ut cum quaeritur ecquisnam perfecte sapiens esse possit;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 18장 4:1)
Cuius generis omnes sunt in quibus, ut in obscuris natura- libusque quaestionibus, causae rationesque rerum expli- cantur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 18장 4:3)
quae non simpliciter spectatur sed ex comparatione non numquam, ut cum de verissimo accusatore disceptatur aut cum hereditatis sine lege aut sine testamento petitur possessio;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 28장 1:6)
Nam omnia quae de iure civili aut de aequo et bono disceptantur cadunt in eam formam causa- rum, in qua quale quid sit ambigitur, de qua dicturi sumus, quae in aequitate et in iure maxime consistit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 28장 3:4)
ex rationis autem et ex firmamenti conflictione et quasi concursu quaestio quaedam exoritur, quam disceptationem voco;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 30장 1:1)
in qua quid veniat in iudicium et de quo disceptetur quaeri solet.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 30장 1:2)
Nam prima adversariorum contentio diffusam habet quaestionem, ut in coniectura:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 30장 1:3)
Ita- que in his causis eadem et prima quaestio et disceptatio extrema est.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 30장 1:13)
aut, si ambigue scriptum non sit, vel a verbis voluntatem et sententiam scriptoris abducere vel alio se eadem de re contrarie scripto defendere, tum disceptatio ex scripti contentione exsistit, ut in ambiguis disceptetur quid maxime significetur, in scripti sententiaeque contentione utrum potius iudex sequatur, in contrariis scriptis utrum magis comprobandum sit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 31장 2:2)
Inridenda etiam disputatio est, qua solent uti ad infirmandas quaestiones, et meditata puerilisque dicenda.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 34장 2:2)
Tum facienda fides diligenter esse et sine cupiditate quaesitum dictaque quaestionis argumentis et coniectura ponderanda.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 34장 2:3)
testiumque et quaestionum genus universum et quod poterit in singulis ex reprehensionis locis de quibus ante dictum est refellet.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 35장 2:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION