도구

도구

라틴어 문장 검색

Hunc, uti diximus, diuerso tramite omnes conantur adipisci:
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, III 1:7)
Sunt etiam qui horum fines causasque alterutro permutent, ut qui diuitias ob potentiam uoluptatesque desiderant uel qui potentiam seu pecuniae causa seu proferendi nominis petunt.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, III 1:15)
neque enim uile quiddam contemnendumque est quod adipisci omnium fere mortalium laborat intentio.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, III 2:9)
Considera namque an per ea quibus se homines adepturos beatitudinem putant ad destinatum finem ualeant peruenire.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, V 1:2)
Primum igitur te ipsum, qui paulo ante diuitiis affluebas, interrogo:
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, V 1:5)
Quis autem modus est quo pellatur diuitiis indigentia?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, V 1:31)
Sed hoc modo consolari quidem diuitiis indigentia potest, auferri penitus non potest;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, V 1:34)
Hoc igitur quod est unum simplexque natura prauitas humana dispertit et dum rei quae partibus caret partem conatur adipisci, nec portionem, quae nulla est, nec ipsam, quam minime affectat, assequitur.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XVII 2:1)
— Qui diuitias, inquit, petit penuriae fuga, de potentia nihil laborat, uilis obscurusque esse mauult, multas etiam sibi naturales quoque subtrahit uoluptates, ne pecuniam quam parauit amittat.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XVII 2:3)
— Quid igitur, inquam, si qui cuncta simul cupiat adipisci?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XVII 2:10)
Nam quoniam beatitudinis adeptione fiunt homines beati, beatitudo uero est ipsa diuinitas, diuinitatis adeptione beatos fieri manifestum est. Sed uti iustitiae adeptione iusti, sapientiae sapientes fiunt, ita diuinitatem adeptos deos fieri simili ratione necesse est. Omnis igitur beatus deus.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XIX 3:10)
— Adipiscuntur igitur boni, quod appetunt?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, III 1:19)
— Mali uero si adipiscerentur quod appetunt, bonum, mali esse non possent.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, III 1:21)
— Ita est. — Cum igitur utrique bonum petant, sed hi quidem adipiscantur, illi uero minime, num dubium est bonos quidem potentes esse, qui uero mali sint imbecilles?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, III 1:22)
Faciunt enim quaelibet, dum per ea quibus delectantur id bonum quod desiderant se adepturos putant;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, III 3:26)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION