도구

도구

라틴어 문장 검색

Humilioris fortunae viri qui in ambitu sint alicui parti adhaerere debent.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, XLIX [ = English LI] DE FACTIONIBUS 1:4)
At cum populorum greges magni sunt, qui perpetuo sobolem suscipiunt, de fortunis et sustentatione sua in futurum minime solliciti.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, LVI. [ = English LVIII] DE VICISSITUDINE RERUM 7:10)
Per nemorum sentes draco, simia, uir fugientes, Ictu fortunae cecidere sub ima lacunae.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XIX. De uiro, dracone et simia 20:4)
"Infodiamus humi noti sub cespite dumi, Quicquid fortuna tribuente recepimus una".
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XX. De fure in testimonium arborem inuocante 21:6)
Hec, ut texisset, male cesa quod ante fuisset, Clamitat absque mora cultrum uenisse per ora Vulnus et inpactum fortunae casibus actum, Ex inprouiso naso labroque reciso.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XXVII. De uiro, coniuge et mediatrice 28:30)
Dum leuibus male fida bonis fortuna faueret
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, I 17:1)
Fortunamque tuens utramque rectus
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, VII 3:1)
anne adhuc eget ammonitione nec per se satis eminet fortunae in nos saeuientis asperitas?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, VIII 1:5)
Quotiens ego Conigastum in imbecilli cuiusque fortunas impetum facientem obuius excepi, quotiens Trigguillam regiae praepositum domus ab incepta, perpetrata iam prorsus iniuria deieci, quotiens miseros quos infinitis calumniis impunita barbarorum semper auaritia uexabat obiecta periculis auctoritate protexi!
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, VIII 2:1)
Prouincialium fortunas tum priuatis rapinis tum publicis uectigalibus pessumdari non aliter quam qui patiebantur indolui.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, VIII 2:3)
Itane nihil fortunam puduit si minus accusatae innocentiae at accusantium uilitas?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, VIII 2:13)
Eccuius umquam facinoris manifesta confessio ita iudices habuit in seueritate concordes ut non aliquos uel ipse ingenii error humani uel fortunae condicio cunctis mortalibus incerta summitteret?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, VIII 3:32)
At uero hic etiam nostris malis cumulus accedit quod existimatio plurimorum non rerum merita sed fortunae spectat euentum eaque tantum iudicat esse prouisa quae felicitas commendauerit;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, VIII 4:10)
hoc tantum dixerim ultimam esse aduersae fortunae sarcinam quod, dum miseris aliquod crimen affingitur, quae perferunt meruisse creduntur.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, VIII 4:13)
Fortuna uices?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, IX 29:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION