라틴어 문장 검색

et, si quid necesse est - necesse autem id est, sine quo salvi liberive esse non possumus - , id est reliquis et honestatibus in civili ratione et commodis anteponendum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 24장 1:5)
eorum autem, quae propter se expetuntur, partim honestate ipsa partim commoditate aliqua expetuntur;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 24장 4:1)
honestate, ea quae pro- ficiscuntur ab his virtutibus de quibus paulo ante est dictum, quae sunt laudabilia ipsa per sese;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 24장 4:2)
Quorum alia sunt quasi quadam cum honestate coniuncta, ut honos, ut gloria;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 24장 4:4)
est etiam quae- dam quasi materies subiecta honestati, quae maxime spectatur in amicitiis.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 25장 1:1)
Sed quia temporibus, quae vim habent maximam, persaepe evenit, ut utilitas cum honestate certet, earumque rerum contentio plerumque deliberationes efficit, ne aut opportuna propter dignitatem aut honesta propter utilitatem relinquantur, ad hanc difficultatem explicandam praecepta referamus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 25장 2:2)
et quoniam non ad veritatem solum, sed etiam ad opiniones eorum qui audiunt accommodanda est oratio, hoc primum intellegamus, hominum esse duo genera, alterum indoctum et agreste, quod anteferat semper utilitatem honestati, alterum humanum et politum, quod rebus omnibus dignitatem anteponat.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 25장 3:1)
Quarum rerum dolor est gravis testis genus hominum ad honestatem natum malo cultu pravisque opinionibus esse corruptum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 26장 1:4)
sed apud homines bene institutos plurimum de laude et de honestate dicemus maximeque ea virtutum genera tractabimus quae in com- muni hominum utilitate tuenda augendaque versantur.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 26장 2:1)
Nemo est enim tam agrestis quem non si ipsa honestas minus, contumelia tamen et dedecus magnopere moveat.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 26장 2:4)
unde pudor, continentia, fuga turpitudinis, adpetentia laudis et honestatis?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Primus 4:8)
qui ista putat humana, sua bona divina iudicat . Sed si aut ingrati universi aut invidi multi aut inimici potentes suis virtutem praemiis spoliant, ne illa se multis solaciis oblectat maximeque suo decore se ipsa sustentat.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Tertius 56:7)
quae quidem tamen aliquid habebant solaci ante quam eo venisti a Pompeio.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아티쿠스에게 보낸 편지들, LIBER TERTIVS AD ATTICVM, letter 9 4:3)
virum bonum et magnum hominem et in summa magnitudine animi multa humanitate temperatum perdidimus nosque malo solacio sed non nullo tamen consolamur quod ipsius vicem minime dolemus non ut Saufeius et vestri sed me hercule quia sic amabat patriam ut mihi aliquo deorum beneficio videatur ex eius incendio esse ereptus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아티쿠스에게 보낸 편지들, LIBER QVARTVS AD ATTICVM, letter 6 2:2)
multa mihi dant solacia, nec tamen ego de meo statu demigro, quaeque vita maxime est ad naturam ad eam me refero, ad litteras et studia nostra.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아티쿠스에게 보낸 편지들, LIBER QVARTVS AD ATTICVM, letter 18 4:11)

SEARCH

MENU NAVIGATION