라틴어 문장 검색

inde morte Alexandri distractum in multa regna, dum ad se quisque opes rapiunt, laceratis viribus a summo culmine fortunae ad ultimum finem centum quinquaginta annos stetit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLV 91:2)
si partem, ambo infirmos distractis viribus et omnibus iniuriis profecto obnoxios fore;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLV 214:2)
regionatim commercio interruptis sua videri lacerata, tamquam animali in artus alterum alterius indigentis distracto;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLV 358:1)
iactor [crucior] agitor stimulor, versor in amoris rota, miser exanimor, feror differor distrahor diripior, ita nubilam mentem animi habeo.
(티투스 마키우스 플라우투스, Cistellaria, act 2, scene 13)
Lien enecat, renes dolent, pulmones distrahuntur, cruciatur iecur, radices cordis pereunt, hirae omnes dolent.
(티투스 마키우스 플라우투스, Curculio, act 2, scene 132)
nugas maximas fuisse credo, praeut quo pacto ego divorsus distrahor.
(티투스 마키우스 플라우투스, Mercator, act 2, scene 43)
non hercle minus divorse distrahitur cito, quam si tu obicias formicis papaverem.
(티투스 마키우스 플라우투스, Trinummus, act 2, scene 411)
o ere Charmides, quam apsenti hic tua res distrahitur tibi!
(티투스 마키우스 플라우투스, Trinummus, act 3, scene 130)
nam apsque foret te, sat scio in alto distraxissent disque tulissent satellites tui me miserum foede bonaque omnia item una mecum passim caeruleos per campos:
(티투스 마키우스 플라우투스, Trinummus, act 4, scene 111)
cum autem in tricliniis ceterisque conclavibus maximus est usus luminum, tum etiam in itineribus, clivis, scalis, quod in his saepius alii aliis obviam venientes ferentes sarcinas solent incurrere.
(비트루비우스 폴리오, 건축술에 관하여, LIBER SEXTUS, 6장41)
Scito ergo omnem condicionem versabilem esse et quicquid in ullum incurrit posse in te quoque incurrere.
(세네카, De Tranquillitate Animi, Liber IX, ad Serenum: de tranquillitate animi 106:1)
Quid enim videri potest efferatius, quid ab hominis ingenio diversius quam quod membra inopis debitoris acerbissimo laniatu distrahebantur, sicuti nunc bona venum distrahuntur?
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Vicesimus, I 20:2)
Quia sicut in his quae ex lege credi debent, quae tamen pro se rationem non habent, quaerere rationem stultum est, quia qui hoc facit, quaerit quod impossibile est inveniri, - et eis nolle credere sine ratione haereticum est, sic in his quae non sunt manifesta de se, quae tamen pro se rationem habent, eis velle credere sine ratione philosophicum non est, ideo - volentes sententiam christianae fidei de aeternitate mundi et sententiam Aristotelis et quorundam aliorum philosophorum reducere ad concordiam, ut sententia fidei firmiter teneatur quamquam in quibusdam demonstrari non possit, - ne incurramus stultitiam, quaerendo demonstrationem ubi ipsa non est possibilis, ne etiam incurramus haeresim, nolentes credere quod ex fide teneri debet, quia pro se demonstrationem non habet, sicut fuit mos quibusdam philosophis quibus nulla lex posita placuit, quia articuli legis positae pro se non habebant demonstrationem, ut etiam sententia philosophorum salvetur, quantum ratio eorum concludere potest, - nam eorum sententia in nullo contradicit christianae fidei nisi apud non intelligentes:
(Boethius De Dacia, DE MUNDI AETERNITATE, 1 1:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION