도구

도구

라틴어 문장 검색

Hugo etiam filius Hlotharii regis iubente imperatore per consilium dicti ducis excaecatus est.
(ANNALES VEDASTINI, Anno DCCCLXXXV 26:2)
At ille benigne suscepit eum et cum honore hortatusque est, ut in sua promissione maneret, iussitque, ut secum iret ad condictum placitum.
(ANNALES VEDASTINI, Anno DCCCLXXXVIII 38:2)
Mortuo itaque comite, episcopus Sigemundus timore perculsus iussit lapidibus obfirmari portas civitatis.
(ANNALES VEDASTINI, Anno DCCCLXXXVIII 39:3)
Et post paucos dies diiudicatus, sed rex non sibi praevidit, capite eum iussit truncari.
(ANNALES VEDASTINI, Anno DCCCXCII 48:6)
Qui missos in Franciam mittens iussit, ut Odo et Karolus ad eum venirent, quatinus tantae calamitatis malum inter eos finiret.
(ANNALES VEDASTINI, Anno DCCCXCV 52:3)
Et dum moram facit his qui missus fuerat, rex iussit sibi aperiri portas, ingressusque monasterium seu castellum ad limina perrexit sancti Vedasti coramque eius sepulchro humi prostratus devotissime oravit ac uberrime flevit, inibi etiam missam audivit, gratias agens Deo.
(ANNALES VEDASTINI, Anno DCCCXCV 54:4)
Missi vero Balduini regressi *cum Rotberto egerunt ea quae senior illorum iussit.
(ANNALES VEDASTINI, Anno DCCCXCV 54:6)
Fulcho vero archiepiscopus, qui adhuc favebat partibus Karoli, circumventus a fidelibus Odonis et, licet invitus, venit ad regem et de omnibus quae ei rex iussit satis illi fecit.
(ANNALES VEDASTINI, Anno DCCCXCVI 55:9)
quem rex honorifice suscepit, et de omnibus quae iusserat illi rex satis illi fecit, et ita remisit eum rex ad sua.
(ANNALES VEDASTINI, Anno DCCCXCVII 58:6)
Item Guntharius sepe iam nominatus autumpnali tempore cum paucis, quasi lupus gregi insidians, nescientibus cunctis, latentibus evectu navali Coloniam venit et misso legato signa aecclesiae pulsare precepit et sibi honorifice occurrere iussit, dicens se potestatem habere, quam non habuit, ut rei exitus postea probavit.
(ANNALES XANTENSES QUI DICUNTUR, ANNALES XANTENSES QUI DICUNTUR 88:11)
Ibique rationabiliter cunctis dispositis, venit ad regem quidam clericus orbus, filius Karoli fratris sui, regis Galliae, quem ipse pater luminibus privari iussit et postea in monasterium retrudi, promittens inferre peiora, presidium petens.
(ANNALES XANTENSES QUI DICUNTUR, ANNALES XANTENSES QUI DICUNTUR 93:10)
Ne libitum faceret, regem plebs libera fecit, Et que non potuit pellere iussa tulit.
(ANONYMUS NEVELETI, [Qualiter Attici elegerunt sibi regem] 23:4)
Pro natis natura iubet timuisse parentem.
(ANONYMUS NEVELETI, De lupo et sue 27:7)
Te parca iubet uicina iocari.
(ANONYMUS NEVELETI, De caluo et musca 35:6)
Rex michi seruandum dederat, me regius ensis Terret, et extorrem me iubet esse timor."
(ANONYMUS NEVELETI, De uiro et uxore 52:16)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION