도구

도구

라틴어 문장 검색

Nam, sive honestum solum bonum est, ut Stoicis placet, sive, quod honestum est, id ita summum bonum est, quem ad modum Peripateticis vestris videtur, ut omnia ex altera parte collocata vix minimi momenti instar habeant, dubitandum non est, quin numquam possit utilitas cum honestate contendere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 14:3)
Detrahere igitur alteri aliquid et hominem hominis incommodo suum commodum augere magis est contra naturam quam mors, quam paupertas, quam dolor, quam cetera, quae possunt aut corpori accidere aut rebus externis.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 26:1)
Ab iis enim constitutam inter homines societatem evertunt, cuius societatis artissimum vinculum est magis arbitrari esse contra naturam hominem homini detrahere sui commodi causa quam omnia incommoda subire vel externa vel corporis . . . vel etiam ipsius animi, quae vacent iustitia;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 34:6)
Sin autem id non sit eius modi, suum cuique incommodum ferendum est potius quam de alterius commodis detrahendum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 36:4)
cumque esset omnis oratoris vis ac facultas in quinque partis distributa, ut deberet reperire primum quid diceret, deinde inventa non solum ordine, sed etiam momento quodam atque iudicio dispensare atque componere;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 142:1)
Cum enim M. Marius Gratidianus aedis Oratae vendidisset neque servire quandam earum aedium partem in mancipi lege dixisset, defendebamus, quicquid fuisset incommodi in mancipio, id si venditor scisset neque declarasset, praestare debere.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 178:3)
Qui locus est talis, ut plus habeat adiumenti quam incommodi, hunc iudico esse dicendum;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 102:3)
Quid, si, quae vitia aut incommoda sunt in aliquo iudice uno aut pluribus, ea tu in adversariis exprobrando non intellegas te in iudices invehi, mediocre peccatum est?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 305:1)
[ita] et momenti aliquid adferent, cum erunt paene ex intima defensione deprompta, et apparebit ea non modo non esse communia nec in alias causas posse transferri, sed penitus ex ea causa quae [tum] agatur, effloruisse.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 319:3)
ut in pictura, qui hominum speciem pingere perdidicerit, posse eum cuiusvis vel formae vel aetatis, etiam si non didicerit, pingere neque esse periculum, qui leonem aut taurum pingat egregie, ne idem in multis aliis quadrupedibus facere non possit - neque est omnino ars ulla, in qua omnia, quae illa arte effici possint, a doctore tradantur, sed qui primarum et certarum rerum genera ipsa didicerunt, reliqua [non incommode] per se adsequentur - similiter arbitror in hac sive ratione sive exercitatione dicendi, qui illam vim adeptus sit, ut eorum mentis, qui aut de re publica aut de ipsius rebus aut de eis, contra quos aut pro quibus dicat, cum aliqua statuendi potestate audiant, ad suum arbitrium movere possit, illum de toto illo genere reliquarum orationum non plus quaesiturum esse, quid dicat, quam Polyclitum illum, cum Herculem fingebat, quem ad modum pellem aut hydram fingeret, etiam si haec numquam separatim facere didicisset.'
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 69:3)
quae quia pugnare inter se saepe videntur, qui utilitatem defendet, enumerabit commoda pacis, opum, potentiae, vectigalium, praesidi militum, ceterarum rerum, quarum fructum utilitate metimur, itemque incommoda contrariorum;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 335:3)
quae quidem oratori et cum rerum et cum verborum momentis commutanda maxime est.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 7장 3:3)
In rebus autem incommodis est itidem duplex:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 22장 4:2)
cuius est liberalitas in usu pecuniae simulque altitudo animi in capi- endis incommodis et maxime iniuriis et omne quod est eius generis grave sedatum non turbulentum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 22장 4:5)
In voluntate autem utilitas ex adeptione alicuius commodi vitationeque incommodi quaeritur, ut aut spes aut metus impulisse videatur aut aliquis repentinus animi motus, qui etiam citius in fraudem quam ratio utilitatis impellit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Partitiones Oratoriae, 32장 4:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION