라틴어 문장 검색

iam nona ferme diei hora erat, cum Romanus nequiquam fatigato milite, postquam nulla spes erat potiundi castris, signum receptui dedit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXI권 630:1)
ipse primus ita vovit, fecitque ante diem tertium nonas Quinctiles.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 363:2)
extremo anni, magistratibus iam creatis, ante diem tertium nonas Martias Cn.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIX 64:1)
Latinae feriae fuere ante diem tertium nonas Maias, in quibus quia in una hostia magistratus Lanuvinus precatus non erat populo Romano Quiritium, religioni fuit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLI 177:1)
legati nonis Iuniis ex Africa redierunt, qui convento prius Masinissa rege Carthaginem ierant;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLI 253:1)
Sextiles primas non esset, cuius dolo malo is in servitutem venisset, ut iuratus senatus decerneret, qui rem quaereret animadverteretque.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 216:2)
nono post die ad classem iam ad Sigeum stantem redierunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLIV 343:1)
nocte quam pridie nonas Septembres insecuta est dies, edita hora luna cum defecisset, Romanis militibus Galli sapientia prope divina videri;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLIV 478:1)
cum otium ad flumen esset neutris lacessentibus, hora circiter nona iumentum e manibus curantium elapsum in ulteriorem ripam effugit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLIV 513:1)
nona diei hora cum omnibus meis navibus Corcyram tenui.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLV 502:2)
Cocus ille nundinalest, in nonum diem solet ire coctum.
(티투스 마키우스 플라우투스, Aulularia, act 2, scene 476)
Octava indiligentia, nona iniuria, decimum, quod pessimum adgressust, scelus:
(티투스 마키우스 플라우투스, Persa, act 4, scene 415)
namque si in araeostylo nona aut decima pars crassitudinis fuerit, tenuis et exilis apparebit, ideo quod per latitudinem intercolumniorum aer consumit et inminuit aspectu scaporum crassitudinem.
(비트루비우스 폴리오, 건축술에 관하여, LIBER TERTIUS, 3장40)
frontes sinuentur introrsus ab extremis angulis abaci suae frontis latitudinis nona.
(비트루비우스 폴리오, 건축술에 관하여, LIBER QUARTUS, 1장30)
Ideoque et a numero nomina ceperunt, quod, cum vox constiterit in una sonorum finitione ab eaque se flectens mutaverit et pervenerit in quartam terminationem, appellatur diatessaron, in quintam diapente [in sextam diapason, in octavam et dimidiam diapason et diatessaron, in nonam et dimidiam diapason diapente, in XII disdiapason]. Non enim inter duo intervalla, cum chordarum sonitus aut vocis cantus factus fuerit, nec inter tria aut sex aut septem possunt consonantiae fieri, sed, uti supra scriptum est, diatessaron et diapente et ex ordine ad disdiapason convenientiae ex natura vocis congruentis habent finitiones.
(비트루비우스 폴리오, 건축술에 관하여, LIBER QUINTUS, 4장38)

SEARCH

MENU NAVIGATION