도구

도구

라틴어 문장 검색

itaque in praesentia pecuniam, quae ad usus belli necessaria erat, legatis dedit;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVI 315:3)
Epicrates Rhodius omissa in praesentia Epheso mittendam navium partem in Lyciam censuit, et Patara, caput gentis, in societatem adiungenda.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVII 168:1)
erat tamen momentum in praesentia spei, quod et magnam partem Rhodiae classis circa Patara esse et Eumenen regem cum omnibus navibus suis consuli obviam in Hellespontum profectum audierat;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVII 295:1)
quod in praesentia dare possim, fidele consilium est.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVII 411:1)
omissa igitur in praesentia mentione pacis totam curam in belli apparatum intendit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVII 412:2)
his sedata in praesentia regis ira in Romanos est.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIX 255:1)
in praesentia placet omni ope in Romanos accendi regem impellique ad consilia belli, ad quae iam sua sponte animum inclinasset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XL 49:2)
in praesentia dat ei mandata ut per omne obsequium insinuaret se in quam maxime familiarem usum, ut elicere omnia arcana specularique abditos eius sensus posset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XL 255:1)
ceterum in praesentia nihil, praeterquam fuisse in curia regem, scire quisquam potuit:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 147:2)
in praesentia tamen Cn.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 189:2)
nihil enim satis paratum ad bellum in praesentia habebant Romani, non exercitum, non ducem, cum Perseus, ni spes vana pacis occaecasset consilia, omnia praeparata atque instructa haberet et suo maxime tempore atque alieno hostibus incipere bellum posset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 455:1)
quos legati, nullo in praesentia responso dato, Chalcidem se sequi iusserunt.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLII 458:2)
re vera occultiora quaedam agebantur, quae in praesentia invisum quidem et suspectum Romanis Eumenen falsis gravioribusque criminibus onerarunt;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLIV 291:3)
satis quidem et in praesentia castigata illa legatio erat, cum tam tristi responso vestro dimissa.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XLV 269:1)
Ac fortasse cum creaturae ipsae ex necessitate non sint, quia scilicet quantum ad propriam naturam non esse possunt, amor tamen Dei erga illas ita necessario habet esse, ut absque illo Deus esse non possit omnino, cum videlicet ipse ex propria natura tam hunc amorem suum quam quodlibet bonum ita habeat, ut eo carere nullatenus possit, quem nullatenus aut minus bonum quam est, aut majus bonum posse esse constat.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 61:24)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION