라틴어 문장 검색

altero, si solet ebrius fieri et huic obnoxius vitio est.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 10, letter 83 10:4)
Item sine tristitia eum dici aiunt, qui non est obnoxius tristitiae nec frequens nimiusve in hoc vitio.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 11, letter 85 3:2)
Sint utinam diuturna et melioribus auspiciis in aevum longius condita!
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 14, letter 91 14:2)
Exempla enim se ipsos inutilis disciplinae circumferunt nulli non vitio, quod insequuntur, obnoxii.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 17, letter 108 35:2)
Umbram quoque transvolantium reformidant obnoxia avibus rapto viventibus.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 20, letter 121 18:4)
Corpora obnoxia sunt et adscripta dominis ;
(세네카, 행복론, Liber III 89:3)
Duas deus res dedit, quae illum obnoxium validissimum facerent, rationem et societatem ;
(세네카, 행복론, Liber IV 84:5)
Nunc profecto consentire decebat ad aequum bonumque expulsa alieni cupidine, ex qua omne animi malum oritur, pietatem integritatemque cum fide ac modestia resurgere et vitia diuturno abusa regno dare tandem felici ac puro saeculo locum.
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber II 5:1)
Unicum tibi ornamentum, pulcherrima et nulli obnoxia aetati forma, maximum decus visa est pudicitia.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 112:2)
nihil perpetuum, pauca diuturna sunt;
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 2:6)
Numquam illi obnoxius fuit;
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 9:2)
Nulli fere et magna bona et diuturna contingunt ;
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 68:1)
Labant humana ac fluunt neque ulla pars vitae nostrae tam obnoxia aut tenera est quam quae maxime placet, ideoque felicissimis optanda mors est, quia in tanta inconstantia turbaque rerum nihil nisi quod praeterit certum est.
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 130:6)
Hoc igitur dico, sapientem nulli esse iniuriae obnoxium ;
(세네카, De Constantia, Liber II ad Serenum nec iniuriam nec contumeliam accipere sapientem (De Constantia Sapientis) 14:1)
Hac condicione nati sumus, animalia obnoxia non paucioribus animi quam corporis morbis, non quidem obtusa nec tarda, sed acumine nostro male utentia, alter alteri vitiorum exempla.
(세네카, 노여움에 대하여, Liber II 50:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION