도구

도구

라틴어 문장 검색

Civitatis autem mores magis corrigit parcitas animadversionum;
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 132:1)
parcet enim sapiens, consulet et corriget;
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber II 31:2)
Corrigendus est itaque, qui peccat, et admonitione et vi, et molliter et aspere, meliorque tam sibi quam aliis faciendus non sine castigatione, sed sine ira;
(세네카, 노여움에 대하여, Liber I 88:1)
At corrigi nequeunt nihilque in illis lene aut spei bonae capax est.
(세네카, 노여움에 대하여, Liber I 88:3)
nam cum ira delictum animi sit, non oportet peccata corrigere peccantem.
(세네카, 노여움에 대하여, Liber I 92:2)
ille ei spei bonae aliquid relinquit, hic autem stulte deflet quae corrigi posse desperat.
(세네카, De Tranquillitate Animi, Liber IX, ad Serenum: de tranquillitate animi 135:2)
"pretium respublica forti rettulit invidiam, princeps haec omnia noster corrigit atque tuum vires ex gentibus addens ad bellum per bella venit;"
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Panegyricus 152)
quae cuncta praemissa, domine frater, huc tendunt, ut tibi probem neque animo vacasse me multum neque corpore neque tempore, cum 2 postulatis obtemperavi.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 4권, Sidonius Evodio suo salutem 4:1)
Non corrigit sed laedit, qui invitum regit.
(푸블릴리우스 시루스, 격언집, 49)
Peccatum extenuat, qui celeriter corrigit.
(푸블릴리우스 시루스, 격언집, 546)
Res magnae clementiae est, indulgendo corrigere peccata quam vindicando.
(푸블릴리우스 시루스, 격언집, 661)
quibus sanctus Augustinus, sicut et ceteri patres orthodoxi, multis sententiarum catholicarum milibus responderunt, nec eorum tamen dementiam corrigere ualebant;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. X.4)
Quorum petitioni festinus obtemperat.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. XXI.4)
Qui cum iussis pontificalibus obtemperantes memoratum opus adgredi coepissent, iamque aliquantulum itineris confecissent, perculsi timore inerti, redire domum potius, quam barbaram, feram, incredulamque gentem, cuius ne linguam quidem nossent, adire cogitabant, et hoc esse tutius communi consilio decernebant.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. XXIII.4)
et mittens ad Aedilberctum mandauit se uenisse de Roma, ac nuntium ferre optimum, qui sibi obtemperantibus aeterna in caelis gaudia, et regnum sine fine cum Deo uiuo et uero futurum sine ulla dubietate promitteret.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. XXV.9)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION