라틴어 문장 검색

Quid mali sum, ere, tua ex re promeritus?
(티투스 마키우스 플라우투스, Amphitruo, act 2, scene 134)
haud promeruit quam ob rem vitio vorteres;
(티투스 마키우스 플라우투스, Amphitruo, act 5, scene 210)
promerenti optume hocin preti redditur?
(티투스 마키우스 플라우투스, Asinaria, act 1, scene 23)
Fecisti ut tibi, Philocrates, numquam referre gratiam possim satis, proinde ut tu promeritu's de me et filio.
(티투스 마키우스 플라우투스, Captivi, act 5, scene 16)
Virtute belli armatus promerui, ut mihi omnis mortalis agere deceat gratias.
(티투스 마키우스 플라우투스, Epidicus, act 3, scene 46)
nam illi, qui nil metuont, postquam malum promeriti, tunc ei metuont.
(티투스 마키우스 플라우투스, Menaechmi, act 5, scene 615)
Non edepol ita promeruisti de me, ut pigeat, quae velis . mihi est Menaechmo nomen.
(티투스 마키우스 플라우투스, Menaechmi, act 5, scene 919)
Promeruisti ut ne quid ores quod velis, quin impetres.
(티투스 마키우스 플라우투스, Menaechmi, act 5, scene 9106)
Prior promeritus perpetiare.
(티투스 마키우스 플라우투스, Persa, act 2, scene 426)
nam retineri nequeo quin dicam ea quae promeres:
(티투스 마키우스 플라우투스, Trinummus, act 3, scene 237)
Miserumst, male promerita, ut merita sunt, si ulcisci non licet.
(티투스 마키우스 플라우투스, Trinummus, act 5, scene 2100)
non enim aliter videtur promereri, qui citat eos, quorum responsum, quid senserint scribentes, non potest coram indicari.
(비트루비우스 폴리오, 건축술에 관하여, LIBER SEPTIMUS, 머리말29)
Et ecce nobis repente de tergo manipulus armati supercurrunt equites, aegreque cohibita equorum curriculi rabie, Philebum ceterosque comites eius involant avidi colloque constricto et sacrilegos impurosque compellantes interdum pugnis obverberant, necnon manicis etiam cunctos coartant et identidem ingenti sermone comprimunt, promerent potius aureum cantharum, promerent auctoramentum illud sui sceleris, quod simulatione sollemnium, quae in operto factitaverant, ab ipsis pulvinaribus matris deum clanculo furati, prorsus quasi possent tanti facinoris evadere supplicium tacita profectione, adhuc luce dubia pomerium pervaserint.
(아풀레이우스, 변신, 9권 9:4)
Cum inter Naturam Hymenaeumque quaedam colloquii celebraretur festivitas, ecce virgo suae pulchritudinis aurora blandiens universis, repentina sui adventus praesentia, sui directione itineris ad nostram aspirare videbatur praesentiam.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 72:1)
Imperator itaque cognoscens ducis constantiam, eumque ad suam praesentiam invitari non posse, iterato moleste accepit, et hordeum et pisces ad vendendum subtraxit, deinde panis alimentum, ut vel sic coactus dux imperatoris praesentiam non recusaret.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER II 24:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION