라틴어 문장 검색

et rhetorice, cui nomen vis eloquendi dedit, officia sua non detrectet nec occupari gaudeat pertinentem ad se laborem, quae, dum opere cedit, iam paene possessione depulsa est.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 6:1)
tum in ratione eloquendi, quod verbum proprium, ornatum, sublime;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 96:1)
sed hi qui sint, non cuiuscunque est pronuntiare.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 113:1)
probationes adhibere causae, de qua nemo sit pronuntiaturus?
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 156:4)
quod faciunt actores comici, qui neque ita prorsus, ut nos vulgo loquimur, pronuntiant, quod esset sine arte, neque procul tamen a natura recedunt, quo vitio periret imitatio;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 161:1)
cum ille eruditus, ut in oratione multa summittere, variare, disponere, ita etiam in pronuntiando suum cuique eorum, quae dicet, colori accommodare actum sciat, et, si quid sit perpetua observatione dignum, modestus et esse et videri malit.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 182:2)
quod vitium fugiens Theodorus vim putat inveniendi et eloquendi cum ornatu credibilia in omni oratione.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 225:5)
qualis est ille, vis videndi et eloquendi de rebus civilibus sibi cum quadam persuasione et quodam corporis et eorum, quae dicet, pronuntiatione.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 231:3)
non enim tantum inventa tenere, ut disponamus, nec disposita, ut eloquamur, sed etiam verbis memoriae debemus.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 41:3)
eius enim esse invenire, disponere, eloqui et cetera.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 42:2)
quos recte sensisse, parum elocutos puto.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 87:5)
simplex autem causa etiamsi varie defenditur, non potest habere plus uno, de quo pronuntietur, atque inde erit status causae, quod et orator praecipue sibi obtinendum et iudex spectandum maxime intelligit;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 92:1)
ut vix comoediarum actoribus plures habitus in pronuntiando concipiendi sint quam his in dicendo.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 268:4)
sed sicut, cum sint plures quaestiones omnesque suos status habeant, causae tamen status unus sit, ad quem referuntur omnia, ita iudicatio maxime propria, de qua pronuntiatur.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 312:1)
est enim nonnunquam pravis hic ambitus adversus amicos aut pro iis, quibuscum simultates gerant, pronuntiandi faciendique iniuste, ne fecisse videantur.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IV 27:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION