도구

도구

라틴어 문장 검색

Ac primum attonitas etiamnum voce canentis innumeras volucres anguesque agmenque ferarum Maenades, Orphei titulum, rapuere, theatri.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 4:1)
Attonitus novitate mali, divesque miserque, effugere optat opes et, quae modo voverat, odit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 16:1)
Plura dolor prohibet, verboque intervenit omni plangor, et attonito gemitus a corde trahuntur.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 76:1)
Haud tulit ulterius, clipeoque adversa reducto ter quater ora viri, capulo cava tempora pulsat cedentique sequens instat turbatque ruitque attonitoque negat requiem:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 12권 16:1)
Fecerat attonitos nova res.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 12권 52:1)
Attonitum monstris vulgus pavet:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 49:3)
O genus attonitum gelidae formidine mortis, quid Styga, quid manes et nomina vana timetis, materiem vatum, falsique pericula mundi?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 16:1)
Clitorio quicumque sitim de fonte levavit, vina fugit gaudetque meris abstemius undis, seu vis est in aqua calido contraria vino, sive, quod indigenae memorant, Amythaone natus, Proetidas attonitas postquam per carmen et herbas eripuit furiis, purgamina mentis in illas misit aquas odiumque meri permansit in undis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 27:4)
O mihi post nullos umquam memorande sodales, et cui praecipue sors mea visa sua est, attonitum qui me, memini, carissime, primus ausus es adloquio sustinuisse tuo, qui mihi consilium vivendi mite dedisti, cum foret in misero pectore mortis amor, scis bene, cui dicam, positis pro nomine signis, officium nec te fallit, amice, tuum.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 51)
quid fuit, ingenti prostratum mole sodalem visere et adloquiis parte levare tuis, inque meos si non lacrimam demittere casus, pauca tamen ficto verba dolore pati, idque, quod ignoti faciunt, vel dicere saltem, et vocem populi publicaque ora sequi, - denique lugubres vultus numquamque videndos cernere supremo dum licuitque die, dicendumque semel toto non amplius aevo accipere, et parili reddere voce " vale "?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 1권, poem 86)
et, quamquam superest ingens audacia menti, pallor in attonitae virginis ore fuit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 98)
sic altera degravet ulmum vitis et incluso plena sit uva inero, sic tibi cum Bacchis Satyrorum gnava iuventus adsit, et attonito non taceare sono, ossa bipenniferi sic sint male pressa Lycurgi, impia nec poena Pentheos umbra vacet, sic micet aeternum vicinaque sidera vincat coniugis in caelo clara corona tuae . huc ades et casus releves, pulcherrime, nostros, unum de numero me memor esse tuo.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 312)
quamvis attonitus, sensit tamen omnia, nec te se minus adversis indoluisse suis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 416)
Felicitas expostulat ut sciamus finire quasdam necessitates quae nos attonant, sic parati ad multiplices facultates amplectendas quas vita nobis praebet.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 284:6)
interea dum torta vagos ligat infula crines fatalesque adolet prunas innupta sacerdos, fertur per medias ut publica pompa plateas pilento residens molli, seque ore retecto inputat attonitae virgo spectabilis urbi.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 2375)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION