라틴어 문장 검색

Vere Dei ordinationi resistit, proprie voluntatis ydolum venerando, dum regem aspernata legiptimum non erubescit insana regi non suo iura non sua pro male agendi potestate pacisci.
(단테 알리기에리, Epistolae 56:11)
5. Vos equidem, Ecclesie militantis veluti primi prepositi pili, per manifestam orbitam Crucifixi currum Sponse regere negligentes, non aliter quam falsus auriga Pheton exorbitastis;
(단테 알리기에리, Epistolae 76:1)
Cum ergo materia presens politica sit, ymo fons atque principium rectarum politiarum, et omne politicum nostre potestati subiacet, manifestum est quod materia presens non ad speculationem per prius, sed ad operationem ordinatur. 7.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Primus 2:14)
Asserit enim ibi venerabilis eius autoritas quod, quando aliqua plura ordinantur ad unum, oportet unum eorum regulare seu regere, alia vero regulari seu regi;
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Primus 5:6)
Si consideremus unam domum, cuius finis est domesticos ad bene vivere preparare, unum oportet esse qui regulet et regat, quem dicunt patremfamilias, vel eius locum tenentem, iuxta dicentem Phylosophum:
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Primus 5:10)
"Omnis domus regitur a senissimo";
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Primus 5:11)
Si vero unam civitatem, cuius finis est bene sufficienterque vivere, unum oportet esse regimen, et hoc non solum in recta politia, sed etiam in obliqua;
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Primus 5:17)
Si denique unum regnum particolare, cuius finis est is qui civitatis cum maiori fiducia sue tranquillitatis, oportet esse regem unum qui regat atque gubernet;
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Primus 5:19)
ergo unum oportet esse regulans sive regens, et hoc 'Monarcha' sive 'Imperator' dici debet. 10.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Primus 5:24)
Sunt enim huiusmodi forme quedam compositioni contingentes, et consistentes simplici et invariabili essentia, ut Magister Sex Principiorum recte ait. Recipiunt tamen magis et minus huiusmodi qualitates ex parte subiectorum quibus concernuntur, secundum quod magis et minus in subiectis de contrariis admiscetur. 5.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Primus 11:9)
Preterea, quemadmodum cupiditas habitualem iustitiam quodammodo, quantumcunque pauca, obnubilat, sic karitas seu recta dilectio illam acuit atque dilucidat.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Primus 11:43)
Cui ergo maxime recta dilectio inesse potest, potissimum locum in illo potest habere iustitia;
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Primus 11:44)
Quod autem recta dilectio faciat quod dictum est, hinc haberi potest:
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Primus 11:47)
Et quod Monarche maxime hominum recta dilectio inesse debeat, patet sic:
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Primus 11:51)
'triangulus habet tres duobus rectis equales'. 3.
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Primus 12:10)

SEARCH

MENU NAVIGATION