라틴어 문장 검색

"Revertere, anima mea, in requiem tuam."
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 13:26)
Dum ita me antiquus serpens inluderet, in media ferme quadragesima medullis infusa febris corpus invasit exhaustum et sine ulla requie - quod dictu quoque incredibile sit - sic infelicia membra depasta est, ut ossibus vix haererem.
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 24:5)
"vos lanam trahitis calathisque peracta refertis vellera, vos tenui praegnantem stamine fusum Penelope melius, levius torquetis Arachne, horrida quale facit residens in codice paelex, notum est cur solo tabulas inpleverit Hister liberto, dederit vivus cur multa puellae;"
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura II34)
"Officium cras primo sole mihi peragendum in valle Quirini."
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura II75)
habet Trebius propter quod rumpere somnum debeat et ligulas dimittere, sollicitus ne tota salutatrix iam turba peregerit orbem, sideribus dubiis aut illo tempore quo se frigida circumagunt pigri serraca Bootae.
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura V15)
Mullus erit domini, quem misit Corsica vel quem Tauromenitanae rupes, quando omne peractum est et iam defecit nostrum mare, dum gula saevit, retibus adsiduis penitus scrutante macello proxima, nec patimur Tyrrhenum crescere piscem, instruit ergo focum provincia, sumitur illinc quod captator emat Laenas, Aurelia vendat.
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura V45)
Structorem interea, nequa indignatio desit, saltantem spectes et chironomunta volanti cultello, donec peragat dictata magistri omnia;
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura V58)
nam Sergiolus iam radere guttur coeperat et secto requiem sperare lacerto;
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI49)
intonet horrendum iam cognitione peracta.
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI248)
"facinus tamen ipsa peregi."
(유베날리스, 풍자, 2권, Satura VI312)
quid tam dextro pede, concipis, ut te conatus non paeniteat votique peracti?
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura X2)
Sed nunc dilatis averte negotia cutis et gratam requiem dona tibi, quando licebit per totum cessare diem.
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura XI58)
iam sequar et sacro, quod praestat, rite peracto inde domum repetam, graciles ubi parva coronas accipiunt fragili simulacra nitentia cera.
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura XII25)
Cedo si conata peregit:
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XIII83)
quod fas atque nefas, tandem incipiunt sentire peractis criminibus, tamen ad mores natura recurrit damnatos fixa et mutari nescia, nam quis peccandi finem posuit sibi?
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XIII95)

SEARCH

MENU NAVIGATION