라틴어 문장 검색

Interim mulieres sauciae inter se riserunt ebriaeque iunxerunt oscula, dum altera diligentiam matris familiae iactat, altera delicias et indiligentiam viri.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 67:19)
Risit Trimalchio et adcognosco inquit Cappadocem:
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 69:5)
Mox ubi ridendas inclusit pagina partes, vera redit facies, dum simulata perit.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 80:20)
Nunc umbra nudata sua iam tempora maerent, areaque attritis ridet adulta pilis.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 109:15)
At nunc levior aere vel rotundo horti tubere, quod creavit unda, ridentes fugis et times puellas.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 109:19)
Quibus blanditiis impetraverat miles, ut matrona vellet vivere, isdem etiam pudicitiam eius aggressus est.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 112:2)
At non Lichas risit, sed iratum commovens caput Si iustus inquit imperator fuisset, debuit patris familiae corpus in monumentum referre, mulierem affigere cruci.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 113:2)
Omnia me oscula vulnerabant, omnes blanditiae, quascunque mulier libidinosa fingebat.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 113:7)
Ridebat contumaciam Giton et singulos crepitus eius pari clamore prosequebatur.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 117:26)
Multum risit ancilla post;
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 126:12)
Delectata illa risit tam blandum, ut videretur mihi plenum os extra nubem luna proferre.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 127:1)
emicuere rosae violaeque et molle cyperon, albaque de viridi riserunt lilia prato:
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 127:24)
Sermonis puri non tristis gratia ridet, quodque facit populus, candida lingua refert.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 132:28)
| Utique die feriarum, quo etiam lugentes rident.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 134:9)
Nec se reiciebat a blanditiis doctissimus puer, sed me numen inimicum ibi quoque invenit . . . Dii maiores sunt, qui me restituerunt in integrum Mercurius enim, qui animas ducere et reducere solet, suis beneficiis reddidit mihi, quod manus irata praeciderat, ut scias me gratiosiorem esse quam Protesilaum aut quemquam alium antiquorum.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 140:14)

SEARCH

MENU NAVIGATION