라틴어 문장 검색

Nec sol splendorem nec thus prestabit odorem, Cum per avaritiam fuerit quis nactus honorem.
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER II 35:1)
Et alibidicitur, "Non occidat sol super iracundiam vestram."
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER II 46:31)
Quare idem Tullius postea subiunxit, "Solem e mundo tollere videntur, quiamicitiam e vita tollunt, quia nichil a diis immortalibus melius habemus,et nichil iocundius."
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER II 58:16)
Detestatus sum omnem industriam meam, quam sub sole studiosissimelaboravi, habiturus heredem post me, quem ignoro utrum sapiens an stultusfuturus sit, et dominabitur in laboribus meis, quibus desubdavi et sollicitusfui;
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER II 93:1)
Unde cessavit, renuntiavitque cor meumultra laborare sub sole.
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER II 93:3)
Errore itaque depulso semper virtutes assequi debes, que sole danteDomino te beatum facere possunt.
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER IV 13:15)
Predictis itaque pensatis sapienterque cognitis, Salomon reputavit omniaque sub sole sunt vanitatem et afflictionem spiritus, et nichil sub solemanere, dicens:
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER IV 90:10)
Cumque me convertissem ad universa opera que fecerunt manus mee, et adlabores in quibus frustra inundaveram, vidi in omnibus hiis vanitatem etafflictionem animi, et nichil manere sub sole.
(ALBERTANO OF BRESCIA, DE AMORE ET DILECTIONE DEI ET PROXIMI ET ALIARUM RERUM ET DE FORMA VITAE, LIBER IV 91:10)
Et requiem tibi dabit Dominus Deus semper, et in splendoribus animamtuam salvabit, et ossa tua liberabit, et eris quasi ortus irriguus, et sicut fons vivus, cuius non deficuit aque."
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo I 17:6)
Et requiem tibi dabit Dominus Deus semper, et in splendoribus animam tuamsalvabit, et ossa tua liberabit, et eris quasi ortus irrigius, et sicut fons vivus, cuius non deficiunt aque."
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo II 19:3)
Domine rex, cur hunc tam vili ortum prosapia adeomagnificas?
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 52:5)
Contigit ut quidam versificator nobili ortus prosapia, parum autem disciplinatusregi cuidam versus suos offerret.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 53:1)
At insuper nulla quidem patitur eclipsimpraeter solem et lunam.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 59:5)
Surge, fac opus tuum, quia dies est et sol iam altus est!
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 187:8)
Domine, si sol iam altus est, da mihi comedere.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 187:10)

SEARCH

MENU NAVIGATION