도구

도구

라틴어 문장 검색

Nam, ut paulo ante dixi, paria paribus adiuncta et similiter definita itemque contrariis relata contraria, quae sua sponte, etiam si id non agas, cadunt plerumque numerose, Gorgias primum invenit, sed eis est usus intemperatius.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 52장 2:3)
dichoreus non est ille quidem sua sponte vitiosus in clausulis, sed in orationis numero nihil est tam vitiosum quam si semper est 1idem.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATOR AD M. BRVTVM, 63장 2:1)
volo autem dicere illud homini longe optumum esse, quod ipsum sit optandum per se, a virtute profectum vel in ipsa virtute situm, sua sponte laudabile, quod idem citius dixerim solum quam non summum bonum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 2권 46:10)
Quando, ut aliis locis de virtute et diximus et saepe dicendum erit - pleraeque enim quaestiones, quae ad vitam moresque pertinent, a virtutis fonte ducuntur - , quando igitur virtus est adfectio animi constans conveniensque, laudabiles efficiens eos, in quibus est, et ipsa per se sua sponte separata etiam utilitate laudabilis, ex ea proficiscuntur honestae voluntates sententiae actiones omnisque recta ratio (quamquam ipsa virtus brevissume recta ratio dici potest). huius igitur virtutis contraria est vitiositas - sic enim malo quam malitiam appellare eam quam Graeci κακίαν appellant;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 34:1)
Dumque loquimur, sera sua sponte delapsa cecidit reclusaeque subito fores admiserunt intrantem.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 16:3)
Deflectit aures Tryphaena iam sua sponte credentes raptimque ad puerum devolat.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 105:16)
Cuius potestas nulla in gignendo fuit, Cur hac sit potior quae iacentis miserita est Dulcemque sponte praestat benevolentiam?
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Tertius, Canis ad agnum.13)
Addidisti ergo calcaria sponte currenti, pariterque et tibi veniam recusandi laboris et mihi exigendi verecundiam sustulisti.
(소 플리니우스, 편지들, 1권, letter 8 1:2)
Decessit Corellius Rufus et quidem sponte, quod dolorem meum exulcerat.
(소 플리니우스, 편지들, 1권, letter 12 1:1)
Nam quae audivi quae legi sponte succurrunt, sed tanto dolore superantur.
(소 플리니우스, 편지들, 1권, letter 12 13:3)
ego ne illud quidem admoneo, quod admonere deberem, nisi scirem sponte facturum, ut dignitate a me data quam modestissime ut a me data utare.
(소 플리니우스, 편지들, 1권, letter 19 3:2)
Nuper me paucosque mecum, quos maxime diligit, advocavit rogavitque, ut medicos consuleremus de summa valetudinis, ut si esset insuperabilis sponte exiret e vita;
(소 플리니우스, 편지들, 1권, letter 22 8:1)
Laeserat famam suam sub Nerone - credebatur sponte accusasse -, sed in Vitelli amicitia sapienter se et comiter gesserat, ex proconsulatu Asiae gloriam reportaverat, maculam veteris industriae laudabili otio abluerat.
(소 플리니우스, 편지들, 3권, letter 7 3:1)
huic aetas et valetudo silentium suasit, hic sponte beatissimo otio fruitur;
(소 플리니우스, 편지들, 4권, letter 24 3:2)
Erit fortasse, immo non dubie, huius propositi mei et minor laus et obscurior fama, cum omnes ex necessitate facient quod ego sponte faciebam.
(소 플리니우스, 편지들, 5권, letter 13 10:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION