도구

도구

라틴어 문장 검색

quem quidem ego ex patre audissem, nisi post illa convivia Roma profectus Neapoli moraretur:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, II. 2:2)
Sed quodnam istud convivium?
(Macrobii Saturnalia, Liber I, II. 4:2)
De hoc ipso quaesitum venio, et explices velim, quale illud convivium fuerit, a quo te abfuisse propter singularem omnium in te amicitiam non opinor.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, II. 5:3)
Cum solstitiali die, qui Saturnaliorum festa quibus illa convivia celebrata sunt consecutus est, forensi cura vacuus laetiore animo essem domi, eo Eusebius cum paucis e sectatoribus suis venit, statimque vultu renidens:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, II. 9:2)
sed et quae vel in conviviis vel maxime extra mensam ab isdem per tot dies dicta sunt, in quantum potero, animo repetam.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, II. 12:3)
verum sponte inruere in convivium aliis praeparatum nec Homero sine nota vel in fratre memoratum est, et vide ne nimium arroganter tres tibi velis Menelaos contigisse, cum illi tanto regi unus evenerit.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VII. 10:3)
Hic video excepto rege convivii tot vos esse quot Musae sunt:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VII. 12:3)
quo solo die apud aedem Saturni convivio dissoluto Saturnalia clamitabantur:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, X. 18:2)
in conviviis loquebantur, sed in tormentis tacebant.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XI. 15:3)
Bene ac sapienter Maro noster tumultuosum et sobrium uno eodemque versu descripsit sub paucorum verborum inmutatione convivium.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, I. 1:2)
ceteri qui adestis eminentiores estis ad studia virtutum quam ut poetis comicis et Alcibiadi, qui tantum fuit fortis ad crimina, aliisque quibus frequens illud convivium fuit vos quisquam aestimet conparandos.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, I. 3:2)
Curtius eques Romanus deliciis diffluens, cum macrum turdum sumpsisset in convivio Caesaris, interrogavit, an mittere licet.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, IV. 22:1)
Sed quia et paulo ante Aurelius Symmachus et ego nunc Laberii fecimus mentionem, si aliqua huius atque Publii dicta referemus, videbimur et adhibendi convivio mimos vitasse lasciviam et tamen celebritatem, quam, cum adsunt, illi excitare pollicentur, imitari.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, VII. 1:1)
an Platonem aestimas haurienda passim vina suasisse, et non magis inter minuta pocula iucundiorum liberalioremque invitationem, quae fieret sub quibusdam quasi arbitris et magistris conviviorum sobriis, non inprobasse?
(Macrobii Saturnalia, Liber II, VIII. 5:3)
Nam cui libentiae gratiaeque omnes conviviorum incognitae sint, quique illarum omnino expers sit, si eum forte ad participandas huiusmodi voluptates aut voluntas tulerit aut casus induxerit aut necessitas inpulerit, mox deleniri et capi, neque mentem eius animumque consistere.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, VIII. 8:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION