라틴어 문장 검색

Infandum, regina, iuves renovare dolorem, Troianas ut opes et lamentabile regnum Eruerint Danai.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, V. 2:1)
Sic animis iuvenum favor additus.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, V. 9:1)
— Nec solos tangit Atridas Iste dolor.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, IX. 2:1)
Mater Euryali ad dirum nuntium, ut excussos de manibus radios et pensa demitteret, ut per muros et virorum agmina ululans et comam scissa decurreret, ut effunderet dolorem in lamentationum querelas, totum de Andromache sumpsit lamentante mortem mariti.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, IX. 12:1)
revocate animos, maestumque timorem Mittite:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XI. 5:4)
Quamobrem non frustra creditum est, sicut valeat ad fingendas corporis atque animi similitudines vis et natura seminis, non secus ad eandem rem lactis quoque ingenia et proprietates valere.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XI. 17:1)
contra Homerus πάθος miscuit, et dolore narrandi invidiam crudelitatis aequavit.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XIII. 17:7)
Uterque in catalogo suo post difficilium rerum vel nominum narrationem infert fabulam cum versibus amoenioribus, ut lectoris animus recreetur.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XVI. 1:1)
Nam post praecepta, quae natura res dura est, ut legentis animum vel auditum novaret, singulos libros acciti extrinsecus argumenti interpositione conclusit, primum de signis tempestatum, de laudatione rusticae vitae secundum, et tertius desinit in pestilentiam pecorum, quarti finis est de Orpheo et Aristaeo non otiosa narratio.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XVI. 5:2)
Eumedes Dolonis proles bello praeclara, animo manibusque parentem refert, cum apud Homerum Dolon inbellis sit.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XVI. 9:4)
Sed ubi vidit hoc leve nimisque puerile, dolorem auxit agrestium, ut impetus eorum sufficeret ad bellum.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XVII. 2:2)
Confirmat dictis, simul atque exuscitat acris Ad bellandum animos, reficitque ad praelia mentes.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, I. 34:5)
Post versus ab aliis vel ex integro vel ex parte translatos vel quaedam immutando verba tamquam fuco alio tinctos nunc locos locis conponere sedet animo, ut unde formati sint quasi de speculo cognoscas.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, II. 1:1)
Nec sum animi dubius, verbis ea vincere magnum Quam sit, et angustis hunc addere rebus honorem.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, II. 2:1)
Nec me animi fallit, quam sint obscura, sed acri Percussit thyrso laudis spes magna meum cor, Et simul incussit suavem mi in pectus amorem Musarum:
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, II. 3:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION