도구

도구

라틴어 문장 검색

Hic Germaniam pacet, Britanniam aperiat, et patrios triumphos ducat et novos ;
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 78:1)
C. Caesar cum Britanniam peragraret nec oceano continere felicitatem suam posset, audit decessisse filiam publica secum fata ducentem.
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 79:1)
ad arma protinus ignesque discursum est et indicta finitimis bella aut gesta cum civibus ;
(세네카, 노여움에 대하여, Liber III 10:3)
tu quoque extinctus iaces, deflende nobis semper infelix puer, modo sidus orbis, columen augustae domus, Britanniae, heu me, nunc levis tantum cinis et tristis umbra;
(세네카, 옥타비아 3:13)
te modo uiderunt iteratos Bactra per ortus, te modo munito Sericus hostis equo, hibernique Getae, pictoque Britannia curru, ustus et Eoa decolor Indus aqua.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 4권, poem 34)
siue in finitimo gemuit stans noctua tigno, seu uoluit tangi parca lucerna mero, illa dies hornis caedem denuntiat agnis, succinctique calent ad noua lucra popae.
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 4권, poem 333)
socias it Fama per urbes, finitimisque agitatur agris procul usque Lycaeos Partheniosque super saltus Ephyraeaque rura nec minus Ogygias eadem dea turbida Thebas insilit, haec totis perfundit moenia pinnis Labdaciumque ducem praemissae consona nocti territat;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 2권67)
"an sceleris data fama per urbes finitimas?"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 3권9)
omnibus ultro non iuvenum modo, sed gelidis et inertibus aevo pectoribus mens una subit, viduare penates, finitimas adhibere manus, iamque ire.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 3권150)
"ubi maximus Hypseus finitimusque Dryas, ubi Phocidos arma sonorae Euboicique duces?"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 11권132)
ita duntaxat, ut, si eadem ciuitas cum finitimis locis uerbum Dei receperit, ipse quoque XII episcopos ordinet, et metropolitani honore perfruatur;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. XXIX. 1:6)
Nam et suam gentem ab hostili paganorum depopulatione liberauit, et ipsam gentem Merciorum finitimarumque prouinciarum, desecto capite perfido, ad fidei Christianae gratiam conuertit.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER TERTIUS., CAP. XXIV. 2:5)
me haud paenitet eorum sententiae esse quibus et apparitores hoc genus ab Etruscis finitimis, unde sella curulis, unde toga praetexta sumpta est, et numerum quoque ipsum ductum placet, et ita habuisse Etruscos, quod ex duodecim populis communiter creato rege singulos singuli populi lictores dederint.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 88:2)
eo ex finitimis populis turba omnis, sine discrimine liber an servus esset, avida novarum rerum perfugit, idque primum ad coeptam magnitudinem roboris fuit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 91:1)
iam res Romana adeo erat valida ut cuilibet finitimarum civitatum bello par esset;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 94:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION