라틴어 문장 검색

acetum vero et liquidissimum inter ceteros humores, et tanto est acerbius ut sit acore tristificum, et exemplo marinae aquae, quae ipsa quoque amaritudine sui aspera est, numquam gelu contrahitur.
(Macrobii Saturnalia, Liber VII, XII. 30:4)
Nec cibus ipse iuvat morsu fraudatus aceti, Nec grata est facies, cui gelasinus abest.
(마르티알리스, 에피그램집, 7권, XXV2)
Vaticana bibas, si delectaris aceto:
(마르티알리스, 에피그램집, 10권, XLV2)
O quam magnus homo es, qui faece rubentis aceti Et stipula et nigro pane carere potes!
(마르티알리스, 에피그램집, 11권, LVI3)
Inputet ipse deus nectar mihi, fiet acetum Et Vaticani perfida vappa cadi.
(마르티알리스, 에피그램집, 12권, XLVIII7)
Amphora Niliaci non sit tibi vilis aceti:
(마르티알리스, 에피그램집, 13권, CXXII Acetum1)
quas Hannibal post bella Hispaniae, quae XVII annis confecit, ante exustas aceto infuso rupit:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM DECIMVM COMMENTARIVS., commline 134)
Iuvenalis et montem rupit aceto.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM DECIMVM COMMENTARIVS., commline 135)
"hunc ais, hunc dis iratis genioque sinistro, qui, quandoque iugum perfusa ad compita figit, seriolae veterem metuens deradere limum, ingemit hoc bene sit tunicatum cum sale mordens caepe, et farrata pueris plaudentibus olla pannosam faecem morientis sorbet aceti?"
(페르시우스, 풍자, satire 423)
inquit stoicus hic aurem mordaci lotus aceto:
(페르시우스, 풍자, satire 541)
Profuit mihi tamen malicorium et taeda ex aceto.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 47:3)
. . | Iam reliqui revolutam passimque per totum effusam pavimentum collegerant fabam, orbatique, ut existimo, duce redierant in templum, cum ego praeda simul atque [hac] vindicta gaudens post lectum occisum anserem mitto vulnusque cruris haud altum aceto diluo.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 136:13)
ille famem patitur, fel potat et haurit acetum, ille pavet mortis faciem, tremit ille dolorem.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 332)
at Graecus, postquam est Italo perfusus aceto, Persius exclamat:
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Satyrarum libri, 1권, Rupilii et Persii rixam facete describit.15)
Avidienus, cui 'Canis' ex vero dictum cognomen adhaeret, quinquennis oleas est et silvestria corna ac nisi mutatum parcit defundere vinum et cuius odorem olei nequeas perferre, (licebit ille repotia, natalis aliosve dierum festos albatus celebret), cornu ipse bilibri caulibus instillat, veteris non parcus aceti.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Satyrarum libri, 2권, De frugalitate 1:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION