라틴어 문장 검색

Quod si additur, non potest ita concludi:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Secundus, VII 22:4)
Praeter hanc, inquit, opinionem id quoque Varro addit, dubitare sese an propterea magis hae septem stellae 'triones' appellatae sint, quia ita sunt sitae ut ternae stellae proximae quaeque inter sese faciant 'trigona,' id est triquetras figuras.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Secundus, XXI 11:1)
addidissemque eos qui 'etesiae' et 'prodromi' appellitantur, qui certo tempore anni, cum canis oritur, ex alia atque alia parte caeli spirant;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Secundus, XXII 26:2)
in qua re non id solum animadverti debere dicit quod quater septenis, id est octo et viginti, diebus conficeret luna iter suum, sed quod is numerus septenarius, si ab uno profectus, dum ad semetipsum progreditur, omnes per quos progressus est numeros comprehendat ipsumque se addat, facit numerum octo et viginti, quot dies sunt curriculi lunaris.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius, X 7:3)
Tum ibi addit, se quoque iam duodecimam annorum hebdomadam ingressum esse et ad eum diem septuaginta hebdomadas librorum conscripsisse, ex quibus aliquammultos, cum proscriptus esset, direptis bibliothecis suis non comparuisse.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius, X 18:1)
Quod Homerus, inquit, cum in principio carminis Achillem esse filium Pelei diceret, quis esset Peleus non addidit;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius, XI 6:1)
Sicuti si quis ferat vas vini dimidiatum, sicuti pars quae deest ei vaso non dimidiata dicenda est, sed dimidia.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Tertius, XIV 6:1)
Eum vero cui dens deesset, Servius redhiberi posse respondit, Labeo in causa esse redhibendi negavit;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quartus, II 13:1)
Hanc eorum auctoritatem quidam e veteribus grammaticis ratione etiam firmare voluerunt, quod omnis dativus singularis i littera finitus, si non similis est genetivi singularis, s littera addita genetivum singularem facit, ut patri patris, duci ducis, caedi caedis."
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quartus, XVI 4:1)
In his versibus errasse Hyginus Vergilium scripsit, tamquam non animadverterit deesse aliquid hisce verbis:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus, VIII 2:2)
Nam si nihil, inquit, deesse animadverterimus, videtur ita dictum ut fiat 'lituo et trabea subcinctus,' quod est, inquit, absurdissimum;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus, VIII 2:4)
Cum provinciam, inquit, Africam proconsulari imperio meus dominus obtineret, ego ibi iniquis eius et cotidianis verberibus ad fugam sum coactus et, ut mihi a domino, terrae illius praeside, tutiores latebrae forent, in camporum et arenarum solitudines concessi ac, si defuisset cibus, consilium fuit mortem aliquo pacto quaerere.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus, XIV 18:1)
Addebat etiam quod ad praeverbium tum ferme acueretur, cum significaret ἐπίτασιν, quam intentionem nos dicimus, sicut adfabre et admodum et adprobe dicuntur.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum Liber Sextus, VII 6:1)
At postea, cum in eundem Antonium probra quaedam alia ludibriosa et turpia ingessisset, ad extremum hoc addidit:
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, A. Gellii Noctium Atticarum Liber Sextus, XI 6:1)
Regulum captum ad ea quae in senatu Romae dixit, suadens ne captivi cum Carthaginiensibus permutarentur, id quoque addidisse, venenum sibi Carthaginienses dedisse, non praesentarium, sed eiusmodi quod mortem in diem proferret, eo consilio, ut viveret quidem tantisper quoad fieret permutatio, post autem grassante sensim veneno contabesceret.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Septimus, IV 2:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION